Οκτώ μέρες στη Γιάλτα

8 MEΡΕΣ ΣΤΗ ΓΙΑΛΤΑ 48 Έστελνε μηνύματα μέσω ενός τμήματος και λάμβανε τις απαντήσεις από κάποιο άλλο, γιατί ποτέ δεν ήθελε να έχει κανείς πλήρη εικόνα των συνομιλιών του με τον Τσόρτσιλ, για παράδειγμα. Δεν ήθελε κανείς να γνωρίζει τα πάντα γύρω από ένα θέμα… Καθώς ο Ρούζβελτ δεν ανοιγόταν πλήρως σε κανέναν από τους ανθρώπους του περίγυρού του, οι υφιστάμενοί του ποτέ δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρίσκονταν. Όφειλαν να του είναι πιστοί, αλλά δεν γνώρι­ ζαν σε ποιο βαθμό αυτός ανταπέδιδε την πίστη τους. 47 Ο Ρούζβελτ παραδέχθηκε πως υπήρχε κάποια αλήθεια πίσω από τέτοιους ισχυρισμούς: «Πώς να το πω, είμαι ένας ζογκλέρ και δεν αφήνω ποτέ το αριστερό μου χέρι να μάθει τι κάνει το δεξί…Μπορώ να είμαι εντελώς αλλοπρόσαλλος, και επιπλέον είμαι απόλυτα προετοιμασμένος να προβώ σε παραπληροφό­ ρηση και απόκρυψη της αλήθειας αν αυτό σημαίνει πως θα κερδηθεί ο πόλεμος». 48 Ο διαπρεπής ανταποκριτής των New York Times στην Ουάσινγκτον, ο Άρθουρ Κροκ, περιέγραψε τέλεια αυτή του την αμφισημία: Νομίζω πως πρέπει κανείς να γυρίσει πίσω μέχρι τον Τζέ­ φερσον για να βρει έναν Πρόεδρο που να του μοιάζει. Θα έλεγα πως ήταν εξίσου αλλοπρόσαλλος με τον Τζέφερσον και μερικές φορές εξίσου ανειλικρινής – στην πραγματικό­ τητα, όμως, ήταν ένας σπουδαίος άνδρας. Υπήρχαν πολλές ομοιότητες ανάμεσα σε αυτόν και τον Τζέφερσον, και το ίδιο πίστευε και εκείνος. 49 Τόσο ο Ρούζβελτ όσο και ο Τσόρτσιλ ήταν –και έπρεπε να εί