Οκτώ μέρες στη Γιάλτα

8 MEΡΕΣ ΣΤΗ ΓΙΑΛΤΑ 40 χωρίς αμφιβολία, κάποια χαρακτηριστικά σαδισμού… [και] πάντα απολάμβανε την ταλαιπωρία των άλλων…δεν τον ένοια­ ζε ιδιαίτερα η δυσφορία των άλλων ανθρώπων». 13 Και οι τρεις ήταν μανιακοί καπνιστές, και το ίδιο ίσχυε και για τα επιτελεία τους. Κάθε αίθουσα στην οποία συναντιούνταν κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης στη Γιάλτα βρόμαγε από τα διάφορα είδη καπνών, και δεν χρειαζόταν πολλή ώρα για να γεμίσει με τη χαρακτηριστική γκριζογάλαζη ομίχλη. Ο Ρούζβελτ άναβε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, κυρίως Κάμελ αλλά και Λάκι Στράικ, και τα δύο συνήθως άφιλτρα – όπως ήταν τα περισσότερα τσιγάρα της εποχής. Ο Στάλιν επίσης κάπνιζε ασταμάτητα. Του άρεσαν τα αμερικάνικα τσιγάρα, αλλά πιο συχνά θα τον έβλεπε κανείς να καπνίζει μια από τις πίπες του, κάποιες από τις οποίες είχαν εισαχθεί από την Ντάνχιλ του Λονδίνου, και χειρονομούσε με αυτές για να υπογραμμίσει τα λεγόμενά του. Ο Τσόρτσιλ κάπνιζε μόνο μακριά, χοντρά πού­ ρα, που τα αγόραζε κι αυτός από την Ντάνχιλ, συνήθως οκτώ ή εννιά την ημέρα. Από σωματικής πλευράς, ο Τσόρτσιλ και ο Στάλιν ήταν στρουμπουλοί και κοντοί, παρόλο που, σύμφωνα με έναν διερ­ μηνέα του, ο Στάλιν συχνά φόραγε «ειδικά στηρίγματα κάτω από τις φτέρνες, μέσα στις σόλες των αρβυλών του, για να φαίνεται ψηλότερος απ’ ό,τι πραγματικά ήταν». 14 Ο Μίλοβαν Τζίλας, ένας γιουγκοσλάβος κομμουνιστής που επισκέφθηκε τη Μόσχα το 1944, περιέγραψε τον Στάλιν ως εξής: …πολύ κοντός και με ασύμμετρο σωματότυπο. Ο κορμός του ήταν κοντός και στενός, ενώ τα άκρα του ήταν υπερβο­ λικά μακριά. Το αριστερό μπράτσο και ο ώμος του έμοιαζαν