Οι ντετέκτιβ της βεράντας (Διαβάζω ιστορίες)

ψα: «Θα έρθεις για παστίτσιο;». Σήκωσε τον δικό της πίνακα και μου έγραψε: «Αμέ!». Κι αυ- τό το θαυμαστικό ήταν σαν δέντρο που άπλω- σε τα κλαδιά του προς τον ουρανό! Έπειτα έσκυψε στον πίνακά της και συνέχισε να γρά- φει.Όταν τονσήκωσε, είδαπως είχεπροσθέσει κάτω από το «Αμέ!» και κάτι ακόμα: «…Αν σε νικήσωπρώταστην τρίλιζα». Αμέσως καθάρισε τονπίνακάτης και ξεκινήσαμε ναπαίζουμε. Σχη- ματίσαμε κι οι δυο μια τρίλιζα στον πίνακά μας. Όταν έβαζε το Ο, το έγραφα κι εγώ. Όταν έβα- ζα το Χ, το έγραφε κι εκείνη. Φυσικά έχασα. Μετά από λίγο η Άννα χτύπησε το κουδούνι. 9