Οι νεκροί

7 Η Λίλι,1 η κόρη του επιστάτη, είχε κυριολεκτικά λιώσει στα πόδια της.2 Με το που συνόδευσε έναν κύριο στο μικρό οφίς πίσω απ’ το γραφείο του ισογείου και τον βοήθησε να βγάλει το παλτό του, ακούστηκε ξανά το ασθματικό κουδούνι της πόρτας, κι έπρεπε να ξανατρέξει στον γυμνό διάδρομο για ν’ ανοίξει σε άλλον καλεσμένο. Ευτυχώς που δεν είχε να εξυπηρετεί και τις κυρίες. Αλλά η δεσποινίς Κέιτ και η δεσποινίς Τζούλια το ’χαν προβλέψει αυτό κι είχαν μετατρέψει το μπάνιο του επάνω ορόφου σε μπουντουάρ. Η δεσποινίς Κέιτ και η δεσποινίς Τζούλια βρίσκονταν εκεί, κουτσομπολεύοντας και γελώντας και τριγυρίζοντας, πηγαίνοντας πότε η μία και πότε η άλλη ώς το κεφαλόσκαλο, κοιτάζοντας απ’ την κουπαστή και ρωτώντας τη Λίλι ποιος είχε έρθει. Η ετήσια χοροεσπερίδα των δεσποινίδων Μόρκαν3 ήταν ανέκαθεν πολύ σπουδαίο γεγονός. Όποιος τις γνώριζε ερχόταν: μέλη της οικογένειας, παλιοί φίλοι της οικογένειας, τα μέλη της χορωδίας της Τζούλιας, όποιες μαθήτριες της Κέιτ ήταν αρκετά μεγάλες, ακόμα

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=