Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων

13 ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΟΛΕΩΝ Ο εκδότης φαινόταν εξίσου απογοητευμένος με εκείνους. Το άρθρο είχε αντικαταστήσει ένα άλλο για τον εμπρηστή που τρομοκρατούσε την πόλη – κι ακόμη προσπαθούσαν να καταλάβουν πώς είχε γίνει αυτό το λάθος. Οι παράξενες φωτιές με τις πυρακτωμένες φλόγες και τον καπνό που μύ­ ριζε καμένη ζάχαρη είχαν πάντα προτεραιότητα στις ειδή­ σεις. Ιδίως σε σύγκριση με μια ιστορία για ένα ασήμαντο κοριτσάκι που οι περισσότεροι φρόντιζαν επιμελώς να απο­ φεύγουν. Ή μάλλον έτσι νόμιζε η Σόφι. Στην άλλη πλευρά του μουσείου, η Σόφι είδε ένα ψηλό μελαχρινό αγόρι να διαβάζει το χθεσινό άρθρο με την ασπρό­ μαυρη φωτογραφία της στην πρώτη σελίδα. Έπειτα το αγόρι σήκωσε το βλέμμα του και την κοίταξε στα μάτια. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ τέτοια απόχρωση του μπλε –γα­ λαζοπράσινη σαν τα κομματάκια γυαλιού που έβρισκε στην παραλία– και τόσο λαμπερή, που άστραφτε. Κάτι τρεμόπαι­ ξε στην έκφρασή του όταν την είδε να τον κοιτάζει. Απογοή­ τευση; Πριν προλάβει να αποφασίσει πώς θα το έπαιρνε, εκείνος απομακρύνθηκε νωχελικά από τη βιτρίνα στην οποία στη­ ριζόταν και άρχισε να την πλησιάζει. Το αστραφτερό χαμόγελο που της χάρισε ήταν λες και έβγαινε από ταινία και η καρδιά της Σόφι έκανε κάτι σαν φτερούγισμα. «Εσύ είσαι αυτή;» ρώτησε και έδειξε τη φωτογραφία. ΗΣόφι έγνεψε καταφατικά, είχε χάσει τη λαλιά της. Πρέ