Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων

26 ΣΑΝΟΝ ΜΕΣΕΝΤΖΕΡ «Γιατί;» «Θες αποδείξεις ή όχι;» Ήθελε να πει όχι – δε θα μπορούσε να της αποδείξει τί­ ποτα έτσι κι αλλιώς. Τι θα έκανε, θα άρχιζε τα μαγικά ή θα την έπαιρνε στη χώρα των ξωτικών; Αλλά ήταν περίεργη… Στο κάτω κάτω, τι κακό μπορεί να συνέβαινε αν του έπια­ νε απλώς το χέρι; Ευχήθηκε να μην ήταν ιδρωμένες οι παλάμες της καθώς τα δάχτυλά τους μπλέχτηκαν μαζί. Η καρδιά της φτερούγι­ σε ξανά και το χέρι της είχε μουδιάσει στα σημεία που την ακουμπούσε. Εκείνος έριξε μια ματιά πίσω του, ψάχνοντας ξανά στο πάρκινγκ. «Εντάξει, είμαστε μόνοι μας. Με το τρία φύγαμε, είσαι έτοιμη;» «Τι θα γίνει με το τρία;» Της έριξε μια προειδοποιητική ματιά και εκείνη του έκα­ νε μια γκριμάτσα. Αλλά δάγκωσε τη γλώσσα της και συγκε­ ντρώθηκε στο να κρατάει το χέρι του, αγνοώντας την καρδιά της που βροντοκοπούσε. Σοβαρά τώρα – πότε είχε γίνει έτσι, ένα ανόητο κοριτσάκι; «Ένα» μέτρησε εκείνος και σήκωσε το ραβδί. Το φως του ήλιου άστραψε πάνω στη μια πλευρά του κρυστάλλου και μια λαμπερή ακτίνα φωτός έπεσε στο έδαφος. «Δύο». Έσφιξε το χέρι της περισσότερο. Η Σόφι έκλεισε τα μάτια. «Τρία».