Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 4: Αθέατοι

24 ΣΑΝΟΝ ΜΕΣΕΝΤΖΕΡ «Ελάτε» είπε ηΜπιάνα και άνοιξε τις αστραφτερές πόρ­ τες του Έβεργκλεν. Κατέβηκαν σιωπηλοί στο γεμάτο σκιές μονοπάτι. «Δεν περίμενα πως θα το έλεγα ποτέ αυτό» είπε ο Κίφι «αλλά μου λείπει πραγματικά να μας ακολουθεί συνέχεια ο Γιγάντορ». Η Σόφι ένευσε καταφατικά κι ευχήθηκε να ήταν αρκετά καλά το δίμετρο γκόμπλιν-σωματοφύλακάς της για να πάει μαζί τους. Είχαν ρίξει τον Σάντορ από έναν παγωμένο γκρε­ μό όταν έγινε η ενέδρα στο Έβερεστ και είχε σπάσει σχεδόν όλα τα κόκαλα στο σώμα του. Ο Έλγουιν την είχε καθησυ­ χάσει ότι θα γινόταν καλά, αλλά ο δρόμος της ανάρρωσης για τον Σάντορ ήταν μακρύς. Όχι τόσο μακρύς όσο ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε τώρα εμείς, σκέφτηκε η Σόφι καθώς ξεχώριζε τις πελώριες πύλες του Έβεργκλεν μες στη μουντή νύχτα. Τα γυαλιστερά κίτρινα κάγκελα απορροφούσαν όλο το φως και δεν άφηναν κανέναν να περάσει μέσα. «Πρέπει να βιαστείτε» ψιθύρισε ο Άλντεν. Η τηλεμεταφορά λειτουργούσε μόνο όταν έπεφταν από κάπου ψηλά και ο γκρεμός από τον οποίο έπρεπε να πηδή­ σουν δεν προστατευόταν από το Έβεργκλεν. Ο Φιτζ σκούπισε τα μάτια του. «Πες στη μαμά πως την αγαπάω, εντάξει;» «Κι εσένα σ’ αγαπάμε, μπαμπά» πρόσθεσε η Μπιάνα. «Και μην αφήσετε τους Συμβούλους να πλησιάσουν την οικογένειά μου» παρακάλεσε ο Ντεξ. «Έχεις τον λόγο μου» του υποσχέθηκε ο Άλντεν. «Και