Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 4: Αθέατοι

20 ΣΑΝΟΝ ΜΕΣΕΝΤΖΕΡ βαίωνε πως το είχε καταλάβει. Εκείνος είχε φτιάξει το φριχτό στεφάνι περιορισμού δυνάμεων που το Συμβούλιο είχε υποχρεώσει τη Σόφι να φορέσει, χωρίς η ίδια να ξέρει ότι θα ήταν η τιμωρία της γι’ αυτό που είχε γίνει με τον βασιλιά των ογκρ. ΗΣόφι τον σκούντησε με τον αγκώνα και του χαμογέλα­ σε, για να του θυμίσει πως τον είχε συγχωρήσει. Εκείνος όμως κράτησε το βλέμμα καρφωμένο στο πάτωμα. «Νομίζω ότι όλα είναι εντάξει τώρα» είπε ο Άλντεν. «Αν και θέλωναθυμάστεότι πρέπει ναπροσέχετεοένας τονάλλο.Φιτζ και Μπιάνα, να μοιράζεστε τη συγκέντρωσή σας με τον Ντεξ όταν κάνετε άλμα. Κι εσύ, Κίφι, να βοηθάς τη Σόφι». «Ω, εννοείται » τον διαβεβαίωσε ο Κίφι, κλείνοντας πο­ νηρά το μάτι. « Όλοι θα τη βοηθάμε» τον διόρθωσε ο Φιτζ. «Έι, μπορώ να φροντίσω μόνη μου τον εαυτό μου» αντέ­ δρασε η Σόφι. «Εγώ είμαι αυτή που θα μας πάει στη Φλωρε­ ντία, το ξεχάσατε;» Οι μπλε κρύσταλλοι άλματος οδηγούσαν στο ίδιο σημείο σε κάθε Απαγορευμένη Πόλη, και θα ήταν πιο εύκολο να τους ακολουθήσει έτσι κάποιος. Είχαν αποφασίσει, λοιπόν, να τηλεμεταφερθούν στην Ιταλία, μια ικανότητα που είχε μόνο η Σόφι – χάρη σε μια παρενέργεια-έκπληξη από τη μετατροπή του DNA της που είχε κάνει ο Μαύρος Κύκνος. «Όλοι μπορείτε να φροντίσετε τον εαυτό σας» είπε ο Άλντεν «αλλά είστε πιο δυνατοί όταν συνεργάζεστε. Πρέπει επίσης να έχετε έναν αρχηγό για να οργανώνει την ομάδα, οπότε, Φιτζ, αφού είσαι ο μεγαλύτερος, σε βάζω επικεφαλής».