Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 4: Αθέατοι

15 AΘΕΑΤΟΙ χρήσιμο αλλά και λίγο έλειψε να σπάσει τη συνθήκη ξωτικών και ογκρ και να ξεκινήσει πόλεμο. «Αυτό όμως δεν εξηγεί γιατί ο Άλβαρ έχει πράγματα των ανθρώπων» θύμισε η Σόφι στον Φιτζ. «Τα ογκρ μισούν τους ανθρώπους ακόμα περισσότερο κι από τα ξωτικά». «Τους μισούν» συμφώνησε ο Φιτζ. «Αυτά τα ρούχα όμως είναι από χρόνια πριν, τότε που ο Άλβαρ πήγαινε να ψάξει για σένα». «Αλήθεια;» απόρησε η Σόφι. «Νόμιζα πως ήταν δική σου δουλειά αυτό». Ο Φιτζ ήταν εκείνος που την είχε βρει στην εκδρομή της τάξης της πριν από έναν χρόνο και την είχε φέρει στις Χα­ μένες Πόλεις. Ήταν το καλύτερο πράγμα που της είχε συμβεί ποτέ. Και το πιο δύσκολο. ΟΦιτζ χαμογέλασε θλιμμένα, καθώς αναλογιζόταν μάλλον το ίδιο με εκείνη: τη στιγμή που είχε αναγκαστεί να αποχαι­ ρετήσει την ανθρώπινη οικογένειά της. Ήταν ο μόνος που καταλάβαινε πραγματικά τι είχε χάσει η Σόφι εκείνη την ημέρα, και η ίδια δε θα τα είχε βγάλει πέρα χωρίς εκείνον. «Εγώ άρχισα να ψάχνω για σένα όταν ήμουν έξι χρονών» της είπε «όταν ο Άλβαρ πέρασε στο επίπεδο των ελίτ και δεν μπορούσε να το σκάει πια από το Φόξφαϊρ. Ο μπαμπάς μου όμως έψαχνε δώδεκα χρόνια για σένα, το ξέχασες; Δεν μπορούσα να πηγαίνω σε μυστικές αποστολές όταν ήμουν νήπιο». «Τι τεμπέλης» τον διέκοψε ο Κίφι. «Εγώ σίγουρα θα τα είχα καταφέρει. Από την άλλη βέβαια, είμαι ο Μπάτμαν»