Οι Φύλακες της Μαγείας (Το Χρονικό των Φτερωτών Αλόγων)

16 Ψηλά πάνω απ’ το εργαστήρι, στα πιο ψηλά κλαδιά του Παντοτινού Δέ- ντρου, βρίσκεται μια φωλιά από ξερό- κλαδα που λάμπουν, πλεγμένα σφιχτά με βρύα που φωσφορίζουν. Μέσα της αναπαύονται ολόλευκα αυγά, πιο άσπρα κι απ’ το πιο χιονάτο σύννεφο, διάστικτα με κουκκίδες στο χρώμα του καταγάλανου ουρανού. Τα αυγά ανασαλεύουν, έτοιμα να εκκο- λαφθούν. Λεπτές ρωγμές διατρέχουν την επιφάνειά τους και γίνονται πιο πλατιές με κάθε μικρό σκίρτημα… Σύντομα μια σκιά πέφτει πάνω στα φύλλα κι έπειτα μια δεύτερη, καθώς, μ’ έναν ήχο σαν ξαφνική ριπή ανέμου, δύο ιπτάμενα άλογα κατεβαίνουν με ορμή από τον ουρανό. Από κάτω τους, ανάμεσα στα κλαδιά, μέσα στη φωλιά που είναι πλεγμένη με βρύα εμφανίζονται τρία νεογέννητα φτερωτά πουλάρια. Εδώ και χρόνια που χάνονται πέρα απ’ τη θύμηση, τα παιδιά του Θριν ατενίζουν τα σύννεφα που αρμενίζουν στον ουρανό κι εύχονται να αποκτήσουν ένα συννεφάλογο. Όσο κι αν δεν το πιστεύουν, έχουν πάντα βαθιά μέσα τους την ελπίδα πως η ευχή τους θα βγει αληθινή. Κανείς δεν έχει δει ποτέ ένα συννεφάλογο. Όμως αυτό είναι κάτι που σύντομα θα αλλάξει…