Οι Φύλακες της Μαγείας (Το Χρονικό των Φτερωτών Αλόγων)

14 Οι δεντροκόμοι φεύγουν την ώρα που ξεκινά ο θόρυβος από το πριόνισμα, το κόψιμο και το τρίψιμο με γυαλόχαρτο. Η φασαρία συνεχίζεται για ώρες πολλές μέσα στη νύχτα και τα φώτα του εργαστηρίου λάμπουν στο σκοτάδι. Καθώς έρχεται η αυγή, η ηλικιωμένη κυρία ξεπροβάλλει στο κατώφλι και μια άμαξα που οδηγούν δεντροκόμοι σταμα- τά μπροστά της. Είναι καλυμμένη ολόκληρη με μουσαμάδες. Οι λέξεις «Θίασος Μπαλέτου των Αρκούδων της Δύσης» είναι γραμμένες με πινέλο στη μια πλευρά της. Η ηλικιωμένη κυρία βάζει το χέρι στην τσέπη της ποδιάς της, βγάζει μια τρυπητή κουτάλα με μακρύ χερούλι που λαμπυρίζει και τη δίνει σε μια αρκούδα. «Για τον Ζαμ Ζέφιρ στο Αρτοποιείο 9 της Οινοπέστρο- φας» λέει και γυρίζει στο εργαστήρι της. Σ’ έναν γάντζο στον τοίχο κρέμονται η πλάτη και το σώμα ενός πολύ ξεχωριστού βιολοντσέλου, που προορίζεται για τη Φοίβη Λάιμτρι, μια νεαρή μουσικό από την Αηδονούπολη. Στερεωμένη γερά σε μια μέγκενη στον πάγκο βρίσκεται η λαβή ενός βορπάλινου σπαθιού, που έχει φτιαχτεί για τη Βηρσαβεέ Γκρίνγκρας, την κόρη ενός γιγαντοκτόνου από την πόλη της Δοκού.