Οι φαροφύλακες

15 1 ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ Όταν ο Τζόρι ανοίγει τις κουρτίνες, η μέρα είναι φωτεινή αλλά γκρίζα, το ραδιόφωνο παίζει ένα αόριστα γνωστό του τραγούδι. Ακούει τις ειδήσεις, για ένα κορίτσι που εξαφα­ νίστηκε από μια στάση λεωφορείου στα βόρεια, και πίνει από μια κούπα καστανό τσάι. Η δύστυχη η μητέρα εκτός εαυτού – τέλος πάντων υποθέτει πως, λογικά, θα είναι. Κοντά μαλλιά, κοντή φούστα, μεγάλα μάτια, έτσι το φα­ ντάζεται το κορίτσι, να τρέμει απ’ το κρύο, και μια άδεια στάση λεωφορείου εκεί όπου κάποιος θα έπρεπε να στέ­ κεται, ανεμίζοντας το χέρι του σε σινιάλο ή σε απεγνωσμέ­ νη έκκληση για βοήθεια, και το λεωφορείο σταματάει κι ύστερα απομακρύνεται πάλι δίχως ν’ αντιληφθεί το παρα­ μικρό, και το πεζοδρόμιο συνεχίζει να γυαλίζει στη μαύρη βροχή. Η θάλασσα είναι ήσυχη, γυαλί, όπως πάντοτε έπειτα από κακοκαιρία. Ο Τζόρι ξεμανταλώνει το παράθυρο κι ο φρέσκος αέρας μοιάζει σχεδόν συμπαγής, κάτι που μπορείς να το φας, κροταλίζει ανάμεσα στα σπίτια των ψαράδων σαν παγάκι σε ποτήρι. Δεν υπάρχει άλλο πράγμα σαν τη