Οι φανταστικοί Μπράιτστορμ 2: Σκοτεινοί ψίθυροι

13 «Δεν είναι κανείς εδώ» παραπονέθηκε εκείνη, αλλά ίσιωσε το κορμί της. «Αν ξεχνάς τη θέση σου μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, θα ξεχάσεις τη θέση σου και στην κοινωνία. Είναι επικίνδυ- νη πρακτική, ειδικά στις μέρες μας… όπως καλά γνωρί- ζεις». Η Ευδώρα μισόκλεισε τα μάτια. «Πιστεύεις πραγμα- τικά ότι είχε καταλάβει κάτι; Εκείνα τα κουραστικά Ανα- τολικά Νησιά αξίζουν για ένα μόνο πράγμα κι αυτό είναι ο πομεριανός χνουδόραχος και…» Σώπασε και ανασήκω- σε τους ώμους. «Τα Ανατολικά Νησιά δεν αξίζουν τίποτε τώρα πια». Ο Άρθουρ και ηΜόντι κοιτάχτηκαν. Πρέπει να μιλού- σαν για τον Έρμιτατζ Ρίγκλσγουορθ. Αξιόλογος εξερευ- νητής και συγγραφέας αναρίθμητων βιβλίων για τις εξε- ρευνήσεις, ο Ρίγκλσγουορθ είχε χαθεί στα Ανατολικά Νησιά. Το είχαν δει στα Χρονικά της Λονδίνης όταν γύρισαν από τον Νότιο Πολικό. Το πλήρωμα που ανήκαν, το πλή- ρωμα Κάλπεπερ, σχεδίαζε να ξεκινήσει για την αναζήτη- σή του την επόμενη εβδομάδα. Δεν ήταν πολλά τα χρή- ματα της αμοιβής, μόλις που θα κάλυπταν τα έξοδα, κα- νείς τους όμως δεν μπορούσε να αντισταθεί στο κάλεσμα της περιπέτειας. Οπατέρας της Ευδώρας την πλησίασε. «Δεν έχω καμία αμφιβολία πως κάτι είχε ανακαλύψει. Δεν αντέχει ο Ρί- γκλσγουορθ να μη χώσει την απαίσια μύτη του στις δου- λειές των άλλων. Στο πανεπιστήμιο ήταν ο πιο ενοχλητικός κόλακας – πάντα τρύπωνε εδώ κι εκεί και άκουγε τις συ-