Οι φανταστικοί Μπράιτστορμ 2: Σκοτεινοί ψίθυροι

15 Εκείνη τη στιγμή ο Άρθουρ κατάλαβε τι είχε αλλάξει. «Πού είναι εκείνο το απαίσιο έντομό της; Η Μίφτερη». ΗΜόντι μισόκλεισε τα μάτια. «Κάπου εκεί έξω θα ’ναι, να τρομοκρατεί τα μικρότερα έντομα». Και τότε, άκουσαν το κλακ-κλακ δαγκάνων και το μα- νιασμένο χτύπημα φτερών. Με μάτια άξαφνα γουρλωμέ- να, κοίταξαν προς τα κάτω καθώς μια ριπή ανέμου φύ- σηξε την κουρτίνα αποκαλύπτοντας το πελώριο ασημένιο έντομο να κάθεται στο περβάζι του παραθύρου και να κοιτάζει προς το μέρος τους. «Μα τα σκουριασμένα γρανάζια – τρέχα, Άρτι!» ψιθύ- ρισε η Μόντι. Πριν προλάβουν όμως να το βάλουν στα πόδια, η Μί- φτερη χτύπησε με μανία τα φτερά της και πέταξε γοργά προς το μέρος τους. Τα δίδυμα έπεσαν ξεφεύγοντας από τη Μίφτερη, που χώθηκε μες στην τριανταφυλλιά. Πετάχτηκαν και οι δύο όρθιοι κι άρχισαν να τρέχουν στο γρασίδι μακριά από το σπίτι. Δεν άκουσαν τη Μίφτερη να τους κυνηγά και στά- θηκαν να πάρουν μια ανάσα πίσωαπό ένα δέντρο. Έριξαν μια ματιά προς το σπίτι, κι εκείνη τη στιγμή η Μίφτερη περνούσε από το ανοιχτό παράθυρο. Από τη βιάση της χτύπησε πάνω του κι ακούστηκε σαν μεταλλικό κουτάλι που χτυπά γυαλί. Πέταξε σαν τρελή προς την Ευδώρα, πριν προλάβει όμως να τη φτάσει, την έδιωξε το επιδέξιο χέρι του Θαδδαίου Βέιν. «Δεν μπορείς να βρεις ένα έλλογο της προκοπής; Αυτό το πλάσμα είναι ντροπή».