Οι επτά αγγελιοφόροι

Ο Ι Ε Π Τ Α Α Γ Γ Ε Λ Ι Ο Φ Ο Ρ Ο Ι 11 το όγδοο βράδυ του ταξιδιού, οπότε ξεκίνησε ο Φεντερίκο. Ο πρώτος δεν είχε επιστρέψει ακόμη. Μας βρήκε το δέκατο βράδυ, ενώ ετοιμάζαμε τον κα- ταυλισμό για τη νύχτα σε μια ακατοίκητη κοιλάδα. Έμαθα από τον Αλεσάντρο ότι η ταχύτητά του υπήρξε κατώτερη απ’ τις προβλέψεις μας · είχα σκεφτεί ότι, προχωρώντας μόνος, καβάλα σ’ ένα θαυμάσιο φαρί, θα μπορούσε να διασχίσει, στον ίδιο χρόνο, μια απόσταση δύο φορές όσο η δική μας · αντίθετα, η απόσταση που είχε καλύψει ήταν μιάμιση φορά η δική μας · μέσα σε μία μέρα, ενώ εμείς προχωρούσαμε σαράντα λεύγες, εκείνος προχωρούσε εξή- ντα, όχι περισσότερες. Έτσι έγινε και με τους άλλους. Ο Γκρεγκόριο, φεύγοντας για την πόλη το τρίτο βράδυ του ταξιδιού, μας έφτασε το δέκατο πέμπτο· ο Έτορε, ξεκινώντας το τέταρτο, δεν γύ- ρισε παρά το εικοστό. Πολύ σύντομα διαπίστωσα ότι αρ- κούσε να πολλαπλασιάσω επί πέντε τις μέρες που είχαν μεσολαβήσει ως τότε για να μάθω πότε θα μας ξανάβρισκε ο αγγελιοφόρος. Όσο απομακρυνόμασταν από την πρωτεύουσα, τόσο μάκραινε και το δρομολόγιο των αγγελιοφόρων. Ύστερα από πενήντα μέρες πορείας, το διάστημα ανάμεσα στη μια άφιξη και την άλλη άρχισε να μεγαλώνει αισθητά· ενώ πρώτα κατέφθανε στον καταυλισμό ένας αγγελιοφόρος κάθε πέντε μέρες, αυτό το διάστημα έγινε είκοσι πέντε μέρες · έτσι, η φωνή της πόλης μου μου έφτανε όλο και πιο αδύναμη· εβδομάδες ολόκληρες περνούσαν χωρίς να έχω κανένα νέο. Μόλις πέρασαν έξι μήνες –είχαμε κιόλας διαβεί τα όρη Φαζάνι–, το διάστημα ανάμεσα στις αφίξεις των αγγελιο-