Οι επιβάτες της αποβάθρας 5

C L A R E P O O L E Y 20 να περιοριστεί σε μια απλή προειδοποίηση, με το σκεπτι- κό ότι η Μάγκντα είχε άδεια όταν έγιναν όλα αυτά, αλλά η βεβήλωση του αγαπημένου παραμυθιού των παιδιών ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πώς είναι δυνατόν να ξα- ναδιαβάσω αυτή την ιστορία χωρίς να φαντάζομαι τον Τομάζο να εξερευνά το βαθύ, σκοτεινό δάσος της Μάγκντα; είπε η Κάντιντα φωνάζοντας. Η μέρα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, όταν ο Πι- ρς επιβιβάστηκε τελικά σ’ έναν συρμό στον σταθμό Σέρ- μπιτον, για να ανακαλύψει πως η μοναδική άδεια θέση, σ’ ένα τραπέζι για τέσσερις, βρισκόταν απέναντι από την εκκεντρική κυρία και το ασθματικό σκυλί της με την πλα- κουτσωτή μούρη. Ο Πιρς δεν την έβλεπε συνήθως τα πρω- ινά, αλλά αποτελούσε μια εκνευριστικά γνώριμη παρουσία στο τρένο της επιστροφής. Προφανώς, δεν ήταν ο μονα- δικός επιβάτης που έκανε φιλότιμες προσπάθειες να την αποφεύγει, καθώς την περιτριγύριζαν συχνά οι μοναδικές κενές θέσεις στο βαγόνι. Η «τρελή με το σκυλί» ήταν ακόμα πιο γελοία απ’ ό,τι συνήθως, ντυμένη με βυσσινί ταγιέρ σε τουΐντ ύφασμα, που θα ταίριαζε περισσότερο σε ταπετσαρία επίπλων κά- ποιου δημοτικού σχολείου. Ο Πιρς ζύγισε γρήγορα από μέσα του τα υπέρ και τα κατά του να μείνει όρθιος ως τον σταθμό Γουότερλου σε σχέση με το να καθίσει απέναντι από τον «καναπέ με τα- σεις Πατάκη, σε μετάφραση Φίλιππου Μανδηλαρά), με ήρωα το ομώνυμο ποντικάκι που βγαίνει βόλτα σ’ ένα σκοτεινό δάσος.