Οι επιστήμονες (Οι μεγάλοι μικροί)

Ο Κόστια Ο Κόστια κοιτάζει τα γράμματα του σημειώματος στο τετράδιό του. Λιτά, καθαρά, χωρίς περιττές ουρίτσες. Μ’ αυτό το σημείωμα σίγουρα θα ενθουσιά- ζονταν τα ξαδέρφια του… Εδώ, και μόνο που είχαν μάθει ότι τον είχε συναντή- σει, δεν τον είχαν αφήσει στιγμή ήσυχο με τις ερωτήσεις τους. Ήθελαν, λέει, να τα μάθουν όλα. «Λοιπόν, για λέγε… Πώς ήταν;» «Ήταν πολύ ψηλός;» «Όχι πάρα πολύ. Αλλά ναι. Νομίζω πως ναι». «Σοβαρός;» «Αρκετά». «Δε μας λες ψέματα, ε; Αλήθεια τον συνάντησες». «Μα, και βέβαια». «Τι χρώμα έχουν τα μάτια του;» «Μμ… γαλάζια». 11