Οι επιστήμονες (Οι μεγάλοι μικροί)

Άραγε τι απ’ όλα αυτά μπορεί να του άρεσε του κυρίου Βερν; Κι άραγε τι μαθηματικοί υπολογισμοί θα μπορού- σαν να γίνουν για να τα πετύχει όλα αυτά κάποιος; ανα- ρωτήθηκε ο Κόστια. Κι ύστερα άρχισε να γελάει. «Ωραίες φανταστικές ιστορίες» είπε κι έκανε να φύγει. Κοντοστάθηκε. Γύρισε και ξανακοίταξε το πορτρέτο. «Πάντως, αν μάθω ότι υπάρχει έστω μία στις χίλιες πιθανότητες να βρεθούν αυτοί οι υπολογισμοί, ώστε να σας ξανασυνα- ντήσω, τότε να είστε σίγουρη ότι θα τους ανακαλύψω, μητέρα» πρόσθεσε. Κι έφυγε τρέχοντας για το δωμάτιό του. Ξαφνικά ανυ- πομονούσε ναέρθει και πάλι τοκαλοκαίρι –πουμόλιςπριν λίγο είχε τελειώσει. Όπως κάθε καλοκαίρι, θα έφευγαν από τις Βρυξέλλες για να πάνε στο νησί της μητέρας, στη Χίο, στη γιαγιά του. Εκεί όπου μαζεύονταν κάθε καλοκαί- ρι όλα τα ξαδέρφια. Πόσο πολύ θα ενθουσιάζονταν όταν θα τους έλεγε ότι είχε συναντήσει αυτοπροσώπως τον Ιού- λιο Βερν κι ότι εκείνος του είχε αφήσει ένα ιδιόχειρο ση- μείωμα-αφιέρωση. Όταν θα τους έδειχνε το σημείωμα. Τώρα τα ξαδέρφια του συνέχιζαν να συζητάνε ενθου- σιασμένα, διηγούμενα το ένα στο άλλο διάφορα απίθανα περιστατικά. Τώρα πια έχει έρθει το καλοκαίρι. Και θα μπορούσε μια χαρά να τους δείξει το σημείωμα.