Οι δράκοι του Δαρβίνου

και προχώρησε με μεγάλα βήματα ανάμεσα στα έντονα πράσινα φύκια που κάλυπταν τα μαύρα βράχια. Χωθή- καμε στη θάλασσα, τσαλαβουτώντας ώσπου να φτάσουμε στη λέμβο, που την κρατούσε σταθερή στο κύμα ένας άλλος ναύτης, ο Τάνερ. Βοήθησα τον κύριό μου να ανέβει πρώτος κι έπειτα σκαρφάλωσα κι εγώ. Είχαν περάσει ελάχιστα λεπτά από τη βόλτα μας με τις χελώνες, όμως τώρα πια το Μπιγκλ ήταν σχεδόν αόρατο εξαιτίας της βροχής και η θάλασσα ήταν σκούρα και ταραγμένη. Ο Ρόμπινς έσπρωξε τη λέμβο προς τα βαθιά και τσαλαβού- τησε στο νερό, κι έπειτα πήδηξε δίπλα μας. «Κράτα γερά, μικρέ. Κύριε Δαρβίνε». Οι δύο άντρες άρχισαν να τραβάνε κουπί, με τους μυς να τεντώνονται στους λαιμούς τους, καθώς τα νερά φού- σκωναν όλο και πιο πολύ και η βροχή μάς χτυπούσε λες και μας πετροβολούσε κάποιο μανιασμένο θηρίο. 18