Οι άνθρωποι στα δέντρα

H A N Y A Y A N A G I H A R A 34 σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι του οποίου το μοναδικό αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ήταν μια τεράστια, άλλοτε επιβλητική, κυρίως σκάλα, την οποία γενιές και γενιές τερμιτών είχαν από καιρό με­ ταμορφώσει σε δαντελωτό ερείπιο. Γύρω στο ένα μίλι πίσω από το σπίτι κυλούσε ένα καμπυλωτό ρέμα, υπερβολικά μικρό και αργό και συμπεριφορικά ασυνεπές για να δικαιολογεί ένα κανονικό όνομα. ΚάθεΜάρτιο και Απρίλιο, αφού έλιωναν τα χιόνια του χειμώνα, υπερχείλιζε και γινόταν κανονικό ποτάμι, φουσκωμένο και επιθετικό από το λιωμένο χιόνι και την ανοιξιάτικη βροχή. Κατά τους μήνες εκείνους, η ίδια η φύση του ρέματος άλλαζε. Γινόταν ανελέητο και αποφασιστικό, και άρπαζε από τις όχθες που δεν το χωρούσαν πια μικροσκοπικά αστερωτά άνθη σαγκουινάριας και αγριοθύμαρα και τα ξερίζωνε και τα πή­ γαινε καταπόταμα, όπου εγκαταλείπονταν στο σύδεντρο ενός φράγ­ ματος που κάποιος άγνωστος είχε χτίσει καιρό πριν. Τα ψαράκια, ολοχρονίς κάτοικοι του ρέματος, πάλευαν αναπόταμα και πνίγονταν. Για εκείνη μόνο την εποχή, το ρέμα είχε φωνή: έναν εξοργισμένο βρυχηθμό νερού που έτρεχε, δύναμης, και αυτός ο στενός παρα­ ταν για τη λογοτεχνία, και πλέον είναι καταξιωμένος ποιητής και καθηγητής Ποίησης στην έδρα Φιλντ-Πέιτι του Κολεγίου Μπαρντ. Επίσης έχει λάβει δύο φορές το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στην ποίηση, μία για Το χέρι του εντόμου και άλλα ποιήματα (1984) και ξανά για Το βιβλίο του μαξιλαριού του Φίλιπ Περίνα (1995), καθώς και πολυάριθμες ακόμα διακρίσεις. Όσο ομιλητικός είναι ο Νόρτον, άλλο τόσο περίφημα λιγομίλητος είναι ο Όουεν, και μια φορά έγινα μάρτυρας ενός πολύ διασκεδαστικού διαλόγου μεταξύ τους όταν επισκέφτηκα τον Νόρ­ τον κάποια Χριστούγεννα μερικά χρόνια πριν. Από τη μια ο Νόρτον, με τη χούφτα γεμάτη κάστανα, να φτύνει, να μασά, να χειρονομεί, να μακρηγορεί για όλα, από την ετοιμοθάνατη τέχνη του καρφιτσώματος πεταλούδων έως την παράξενη γοητεία ενός συγκεκριμένου τοκ σόου, και απέναντί του, ο βαρύς αντικατοπτρισμός του, να γρυλίζει και να μουρμουρίζει την περιστα­ σιακή του συμφωνία ή διαφωνία, ήταν ο Όουεν. Δυστυχώς, ο Νόρτον και ο αδελφός του βρίσκονται πλέον σε ασυμβίβαστη κόντρα. Όπως θα αποκαλύψουν αυτές οι σελίδες, η αποξένωσή τους ήταν απότομη και καταστροφική, το αποτέλεσμα μιας φοβερής προδοσίας, προ­ δοσία από την οποία ο Νόρτον ποτέ δεν θα συνέλθει.