Οι Αμερικανοί πρόεδροι

Η ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ 29 να αποφύγει τον αντίστροφο κίνδυνο, του τοπικισμού, το Σύ- νταγμα τους επιβάλλει να ψηφίζουν για δύο υποψηφίους, με την υποχρέωση ο ένας να μην είναι από την Πολιτεία τους – ο πρόεδρος πρέπει να έχει νομιμότητα εθνικής εμβέλειας. Όταν οι ψηφοφορίες ολοκληρώνονται, κάθε Πολιτεία διαβιβάζει τα αποτελέσματά της στον πρόεδρο της Γερουσίας – το ένα από τα δύο βουλευτικά σώματα του ομοσπονδιακού Κογκρέσου. Εκλέ- γεται όποιος αποσπά την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι, σε περίπτωση ισοψηφίας των δύο πρώτων, η εκλογή του προέδρου περνάει στο άλλο τμήμα του ομοσπονδιακού Κογκρέσου, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπου γι’ αυτή την ψηφοφορία κάθε Πολιτεία έχει μία ψήφο. Αν δεν κερδίσει κανείς από τους υποψηφίους την απόλυτη πλειοψηφία, η Βουλή πρέπει πάλι να αποφασίσει, αυτή τη φορά μεταξύ των πέντε υποψηφίων που πλειοψήφησαν. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο υποψήφιος που ήρθε δεύτερος γίνεται αντιπρόεδρος. Σε περίπτωση ισοψηφίας σ’ αυτή τη θέση, με- ταξύ των υποψηφίων αποφασίζει η Γερουσία (άρθρο 2 , παρά- γραφος 1 , εδάφιο 3 ). Επίσης προβλέπεται η περίπτωση της χηρείας του προεδρι- κού αξιώματος. «Σε περίπτωση καθαίρεσης, θανάτου, παραί- τησης ή ανικανότητας του προέδρου να ασκήσει τις εξουσίες και να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του», αυτά περιέρχονται στον αντιπρόεδρο (άρθρο 2 , παράγραφος 1 , εδάφιο 6 ). Η προε­ δρία της Γερουσίας είναι το μοναδικό αξίωμα που αναθέτει το Σύνταγμα στον αντιπρόεδρο – και πάλι δεν παίζει μείζονα ρό- λο στη Γερουσία εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Ο αντιπρόε- δρος προεδρεύει στην καταμέτρηση των ψήφων των εκλεκτό- ρων και, σε περίπτωση ισοψηφίας κατά την ψηφοφορία πρό-