Οι αλήθειες των άλλων

14 ΝΊΚΟΣ ΘΈΜΕΛΗΣ τοκρατορίας είναι εξαιρετική. Είναι εμφανής και ο τρόπος προσέγγισης στο θέμα σύμφωνα με τις απόψεις περί ιστορί­ ας του Τόυνμπη και του φίλου μας του Μάνγκο. Ο Ράνσιμαν θα σκάσει από τη ζήλια του, όταν διαβάσει την εργασία σου· αν ευσταθεί η πληροφορία ότι κάτι σχετικό έχει στις ερευ­ νητικές προτεραιότητές του. Αα, είμαι υπερήφανος για σένα. Και είμαι σίγουρος για το πώς θα σε υποδεχθεί η ακαδημα­ ϊκή κοινότητα στην Ελλάδα». «Εγώ, αντιθέτως, για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καθό­ λου σίγουρος» απάντησε ο Ιωακείμ, αφήνοντας να του ξε­ φύγει ένα νευρικό κοφτό γελάκι. «Τι εννοείς;» «Τίποτα, ένα αστείο ήταν» προσπάθησε να τα μπαλώσει, για να μην μπει σε εξηγήσεις και συνέχισε: «Πώς σας φάνη­ κε η θέση για το τέλος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου;» Ο Ράδερφορντ έδειξε να προσπαθεί να θυμηθεί: «Α, μάλιστα. Δεν νομίζω ότι έχει και τόση σημασία για όσα ακολούθησαν στη διαμόρφωση του μιλέτ των χριστια­ νών ή στη συγκρότηση της νεότερης Ελλάδας, αλλά για πες μου, τι θα κάνεις μόλις γυρίσεις στην Αθήνα;» «Τι άλλο... θα προσπαθήσω να διδάξω ιστορία. Στο πανε­ πιστήμιο ή σε κάποιο δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο» απάντησε ανοίγοντας τις παλάμες του σε μια χειρονομία που έδειχνε αμηχανία, αν όχι άγνοια. Ο καθηγητής του άλλαξε απότομα θέμα, δείχνοντας ότι κάτι άλλο τον απασχολούσε πιο πολύ από το μέλλον του Ιωακείμ.