Οι αλήθειες των άλλων
12 ΝΊΚΟΣ ΘΈΜΕΛΗΣ Στο άκουσμα των χτύπων στη δρύινη πόρτα του ο Άλεν Ρά δερφορντ, απόφοιτος της Οξφόρδης και από τους πιο νέους καθηγητές του πανεπιστημίου του Λονδίνου, κατέβασε τα πόδια από το ανοιχτό συρτάρι του γραφείου και έλεγξε με μια βιαστική ματιά τα κουμπιά της ζακέτας του. «Τζόακιμ! Καλημέρα, κάθισε... τσάι;» υποδέχτηκε τον Έλ ληνα επισκέπτη του και χωρίς να περιμένει απάντηση γέμι σε ένα δεύτερο φλιτζάνι που περίμενε στον δίσκο. Έβγαλε τα γυαλιά του και προτείνοντας την Γκάρντιαν που κρατούσε ρώτησε με πραγματικό ενδιαφέρον: «Τι διαβάζω εδώ; Στην Ελλάδα η Αριστερά πήρε στις πρό σφατες εκλογές ποσοστό πάνω από 24% και βγήκε δεύτερο κόμμα! Είναι αλήθεια;» «Έτσι είναι, κύριε καθηγητά» απάντησε ο Ιωακείμ, αιφ νιδιασμένος από το ενδιαφέρον του Άγγλου καθηγητή του για τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα. «Ποιος να το φανταζόταν πριν μερικά χρόνια! Μετά από έναν εμφύλιο που κατέληξε, όπως κατέληξε. Δεν πέρασαν, αν δεν κάνω λάθος, ούτε δέκα χρόνια, έτσι δεν είναι;» «Για την ακρίβεια, από το ’49 μέχρι σήμερα εννέα». «Πώς το εξηγείς;» «Ίσως έρχεται η σειρά να δοκιμασθεί και η αλήθεια των άλλων», απάντησε ο Ιωακείμ με ένα αινιγματικό χαμόγελο. «Σωστά, σωστά» αντέδρασε ο καθηγητής «αυτό άλλωστε αφήνει πάντα ως δυνατότητα η δημοκρατία». Ο Ιωακείμ δεν ήταν σίγουρος, αν ο δάσκαλος του είχε πει κάτι αυτονόητο ή αν έκρυβε έναν τόνο ειρωνείας για τα εν
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=