Οι αλήθειες των άλλων

ΟΙ ΑΛHΘΕΙΕΣ ΤΩΝ AΛΛΩΝ 35 Ιωακείμ που σε κάθε ευκαιρία εξυμνούσε την προσωπικότη­ τα και το ιστορικό έργο του συντοπίτη τους από την Καππα­ δοκία Παύλου Καρολίδη. Μιλούσε συνεπαρμένος πότε για την κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού που είχε γεννηθεί από τη σμίξη του ελληνικού με τον ασιατικό πολιτισμό, και πότε για την ιδέα του ελληνισμού ως πνευματικού κέντρου της ανθρωπότητας. Αντλούσε έτσι επιχειρήματα και πίστη για την ανάδειξη της Μεγάλης Ιδέας. Μια εκδρομή του Μα­ νόλη με τον θείο Ιωακείμ και τους δασκάλους του στα αρχαία της Περγάμου στάθηκε αρκετή για να αποφασίσει οριστικά ότι ήθελε να σπουδάσει κάτι που θα τον έφερνε πιο κοντά στην Ιστορία. Όταν ανέτρεχε στα περασμένα ο Μεχμέτ, λίγα πράγματα αναπολούσε με τόση συγκίνηση, όπως τις στιγμές με τις αφηγήσεις της γιαγιάς του. Ίσως την πιο ζωντανή από αυτές την είχε ζήσει λίγες μέρες πριν μπουν στην πόλη οι τσέτες με τον Καχριμάν εφέ πάνω στο άλογο τις μαύρες μέρες του ’22. Θα ήταν μέσα Αυγούστου. Ο νονός του είχε πείσει επι­ τέλους τον παππού ότι ο εγγονός θα έπρεπε να σπουδάσει φιλολογία στο Αθήνησι Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Να διδαχτεί από τον Καρολίδη. Οι λυτρωμένες Κυδωνιές θα τον είχαν όσο τίποτα άλλο ανάγκη. Το απολυτήριο του γυμνασί­ ου τους αναγνωρισμένο ως ισότιμο από το υπουργείο της Ελλάδας με εκείνα των ελληνικών γυμνασίων τού άνοιγαν για το πανεπιστήμιο διάπλατα τις πόρτες. Με τη βοήθεια της γιαγιάς, τη μάλλον αμφίθυμη συγκα­ τάβαση του παππού, κατέληξαν να σεβαστούν την προσωπι