Οι αλήθειες των άλλων
ΟΙ ΑΛHΘΕΙΕΣ ΤΩΝ AΛΛΩΝ 27 δεξιά του σε επίσημες στιγμές και περιστάσεις γιορτινές ή πώς ακολουθούσαν τον βηματισμό του πλάι ή πίσω του στη βόλτα μετά την πρωινή λειτουργία της Κυριακής στον Αϊ- Γιάννη ή στις γιορτές της χριστιανοσύνης. Ο κυρ Μανόλης είχε αποκτήσει με τη γυναίκα του την Ερατώ τρεις κόρες και μετά από μύρια παρακάλια στην Πα ναγιά και άλλα τόσα μαντζούνια από τα πέρατα της Ανατολής επιτέλους τον πολυπόθητο διάδοχο, τον Γιάννη. Οι δύο κόρες καλοπαντρεύτηκαν Χιώτες, πήραν την προίκα τους και μί σεψαν με την υπόσχεση ότι δεν θα τους ξεχνούσαν, μια δρα σκελιά δα ήταν το νησί απέναντί τους. Τον ίδιο χρόνο λευ τερώθηκαν τα νησιά, μπήκαν σύνορα ανάμεσά τους και στράβωσαν οι δουλειές. Τον επόμενο μετακόμισαν στο Λον δίνο, μήτε που τις ξαναείδαν. Η τρίτη, η Ανδρομάχη, σαν τα γάργαρα νερά καταπώς ισχυρίζονταν μόνο η μάνα της και οι μοίρες που την είχανε μοιράνει, δεν ευτύχησε κι απόμεινε στο ράφι. Όμως το μεγάλο κακό χτύπησε μάνα και γονιό αλλού κι αλλιώς. Ο Γιάννης τους, λεβέντης καϊκτσής στη δούλεψη του θείου του, είχε κρυφά από την οικογένεια πάρε-δώσε με κοντραμπατζήδες. Μαζί τους κάθε τόσο τα ’βαζε με τους Τούρκους –συνήθως τους τελωνειακούς– καμιά φορά πα ράτολμα ρισκάροντας και τη ζωή του. Όλοι τούς θαύμαζαν για το θάρρος και τα κατορθώματά τους. Κάποτε που απο φάσισαν για άλλη μια φορά να χτυπήσουν το καΐκι που κου βαλούσε καπνά για το τουρκικό μονοπώλιο τα πράγματα ήρθαν ανάποδα, χρειάστηκε να πιαστούν στα χέρια. Μαχαι
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=