ι αγωνιστές του 1821 (Οι μεγάλοι... μικροί)

Ο Θοδωρής Τ ην πέμπτη μέρα της βροχής αρχίζουν να βρίσκουν σαλιγκάριαακόμακαι μέσαστοσπίτι.Όλοι τους, σαν υπνωτισμένοι από τομονότονορυθμικόστάξιμοστηστέγη, τα παρακολουθούν ν’ ανεβαίνουν μ’ εκείνο το χαρακτηρι- στικό τους σούρσιμο πάνω στους τοίχους. Όταν όμως την έκτη μέρα ξυπνάνε αξημέρωτα σχεδόν από ένα γλοιώδες άγγιγμα στις πατούσες τους, τα παιδιά κοιτάζονται συνω- μοτικάμεταξύ τους, και αμίληταπιάνουν ναμαζεύουν ένα ένα τα σαλιγκάρια με την προσήλωση χειρουργού. Όταν μπαίνει στο σπίτι ο μεγάλος τους ο αδερφός, ο Θοδωρής, τα έχουν ήδη μαζέψει και τα κρατάνε μέσα σ’ έναν μικρό μπόγο. «Να σας πάρει η ευχή! Στη μαντίλα μου, μωρέ, βρή- κατε να βάλετε τα σαλιγκάρια;» ΗΖαμπία, η μάνα τους, αναστενάζει μισοκοιμισμένη. Δεν της κάνει καρδιά να τα μαλώσει περισσότερο. 11