ΟΙ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΠΛΟΥ 29 Αυτή τη χρονιά, την επόμενη και κάθε χρονιά μέχρι το τέλος της ζωής της η 4η Ιουλίου δεν θα μπορούσε να είναι παρά η μέρα που πέθανε η Νίκι. Ο Ράιλι την κοίταξε συνοφρυωμένος. «Μα είσαι Αμερικάνα, έτσι δεν είναι;» ρώτησε. «Νεοϋορκέζα» απάντησε εκείνη. «Μετά βίας λοιπόν». «Τώρα όμως ζεις στο Παρίσι» είπε η Σαμπίνα. «Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γιορτάσεις την Ημέρα της Βαστίλης». «Πότε είναι;» ρώτησε ο Κλιφ. «Σύντομα. Για την ακρίβεια, την άλλη βδομάδα» είπε η Σαμπίνα. «Ο Ιούλιος είναι ο μήνας της διεκδίκησης της εξουσίας από τους τυράννους» είπε ο Κλιφ. «Εμένα πάντως θα μου λείψουν οι εορτασμοί» είπε ο Ράιλι. «Πρώτη φορά περνάω την 4η Ιουλίου μακριά από την Αμερική. Οι δικοί μου κάνουν πάντα ένα μεγάλο μπάρμπεκιου». «Μετά λύπης μου σε πληροφορώ» είπε η Σαμπίνα «ότι οι Γάλλοι δεν κάνουν μπάρμπεκιου». Ακούμπησε το ποτήρι της στο τραπέζι και κούνησε απαξιωτικά το χέρι της. «Δεν μπορώ να το πιω αυτό. Έχω ακόμα πονοκέφαλο απ’ αυτά που ήπια το πρωί. Γιατί επιμένουν να σερβίρουν σαμπάνια στα παρασκήνια πριν από το πρόγευμα;» «Γιατί είναι το μόνο πράγμα που τρώτε εσείς τα κορίτσια» είπε ο Κλιφ. «Πώς το λένε, να δεις; Σαμπάνια, κοκαΐνη και περιστασιακό σεξ, μωρό μου». Η Σαμπίνα απλώς τον αγνόησε. Σήκωσε το κεφάλι και
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=