Οικογενειακά μυστικά

[ 12 ] Κοίταξε με βλέμμα απλανές τα έγγραφα μπροστά του και προ- σπάθησε να βγάλει όσο περισσότερες αράχνες μπορούσε από το μυαλό του, μήπως και καταφέρει να συνεχίσει τη δουλειά του. Με το πρώτο κουδούνισμα του τηλεφώνου αναπήδησε από την καρέ- κλα του. Ακούστηκαν άλλα τρία κουδουνίσματα πριν συνέλθει και απαντήσει. «Πάτρικ Χέντστρεμ». Δέκα λεπτά αργότερα άρπαξε το τζάκετ του, που κρεμόταν από έναν γάντζο στην πόρτα, και πήγε τρέχοντας στο γραφείο του Μάρτιν Μολίν. «Μάρτιν, ένας ηλικιωμένος ψαράς που είχε βγει να μαζέψει τις αστακοπαγίδες του ανακάλυψε ένα πτώμα». «Πού;» ρώτησε ο Μάρτιν δείχνοντας μπερδεμένος. Η δραματι- κή είδηση έσπασε τη μονοτονία του δευτεριάτικου πρωινού στο αστυνομικό τμήμα του Τανουμσχέντε. «Έξω από τη Φιελμπάκα. Έχει δέσει τώρα στην προβλήτα της πλατείας Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Πρέπει να φύγουμε. Το ασθενοφό- ρο ξεκίνησε». Ο Μάρτιν δεν περίμενε να του το πει δεύτερη φορά. Άρπαξε κι αυτός ένα τζάκετ, για να βγει στον ψυχρό οκτωβριάτικο καιρό, και ακολούθησε τον Πάτρικ στο αμάξι. Κάλυψαν την απόσταση για τη Φιελμπάκα αρκετά σύντομα. Ο Μάρτιν κρατούσε σφιχτά τη χειρο- λαβή που κρεμόταν από την οροφή καθώς το αμάξι κινούνταν με απίστευτη ταχύτητα στις απότομες στροφές. «Είναι δυστύχημα ο πνιγμός;» ρώτησε τον συνάδελφό του. «Πώς διάβολο να το ξέρω αυτό;» είπε ο Πάτρικ, αλλά μετάνιωσε μεμιάς για το απότομο ύφος του. «Συγγνώμη, φταίει ο ελάχιστος ύπνος».