Οδοιπορικό του 1806

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ – ΑΤΤΙΚΗ 25 Άρα, αν ο Φανός είναι το νησί της Καλυψώς, το νησί αυτό είναι κοντά στη Σχερία. Αντί να χρειαστεί δεκαοχτώ ολόκληρες μέρες πλεύση για να αντικρίσει τις ακτές της Σχερίας, ο Οδυσσέας θα πρέπει να τις έβλεπε από το ίδιο το δάσος όπου κατασκεύαζε το πλεούμενό του. Ο Πλίνιος, ο Πτολεμαίος, ο Πομπώνιος Μέλας, ο Ανώνυμος της Ραβέννας, δεν δίνουν καμία διευκρίνιση ως προς το θέμα αυτό· αλλά μπορούμε να συμβουλευτούμε τον Γουντ 9 και τους μεταγενέστερους που, αναφερόμενοι στη γεωγραφία του Ομή­ ρου, τοποθετούν όλοι, μαζί με τον Στράβωνα, το νησί της Καλυψώς στις ακτές της Αφρικής, στη θάλασσα της Μάλτας. Πάντως, θέλω με όλη μου την καρδιά να είναι ο Φανός το μαγεμένο νησί της Καλυψώς, αν και το μόνο που ανακάλυψα εκεί ήταν ένας μικρός σωρός από ασπριδερά βράχια: θα φύτευα, αν θέλετε, μαζί με τον Όμηρο, «ένα δάσος αποστεγνωμένο από την κάψα του ήλιου· πεύκα και κλήθρα φορτωμένα με φωλιές από κουρούνες», 10 ή και, μαζί με τον Φενελόν, θα έβρισκα δάση από πορτοκαλόδεντρα και «βουνά που το περίεργο σχήμα τους φτιά­ χνει έναν ορίζοντα όπως τον φανταζόμαστε για την απόλαυση των ματιών». Δυστυχής εκείνος που δεν μπορεί να δει τη φύση με τα μάτια του Φενελόν 11 και του Ομήρου! ρου Οδύσσεια , ε 281, μτφρ. Δ.Ν. Μαρωνίτης, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1995. 9 Ρόμπερτ Γουντ (Robert Wood, 1717-1771): Ιρλανδός αρχαιολόγος. 10 Εδώ ο Σατωβριάνδος δεν παραθέτει τον Όμηρο, αλλά όπως μας λέει ο Ζαν-Κλοντ Μπερσέ (Jean-Claude Berchet), επιμελητής του Οδοιπο- ρικού στην έκδοση Itinéraire de Paris à Jérusalem , Gallimard, Παρίσι 2005, σ. 635, συνοψίζει ένα απόσπασμα από το Jean-Baptiste Leche­ valier, Voyage de la Troade, fait dans les années 1785 et 1786 . 11 Από το διδακτικό μυθιστόρημα François Fénelon, Les Aventures de Télémaque .