Οδοιπορικό του 1806

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚO ΤΟΥ 1806 20 κι εκείνοι ξένοι σαν κι εκείνον στη γη της Αιγύπτου: « Fuistis enim et vos advenae in terra Aegypti . 3 Έφτασα στη στεριά πριν από την ανατολή του ήλιου και πή­ ρα μια ταχυδρομική άμαξα για να πάω στην Τεργέστη. Δεν βγή­ κα από τον δρόμο μου προκειμένου να δω την Ακουιληία· δεν είχα καμία επιθυμία να επισκεφτώ το πέρασμα από όπου οι Γότθοι και οι Ούννοι εισέβαλαν στη χώρα του Οράτιου και του Βιργίλιου, ούτε να αναζητήσω τα ίχνη αυτών των στρατών που εκτελούσαν την εκδίκηση του Θεού. Μπήκα στην Τεργέστη στις 29 του μηνός το μεσημέρι. Η πόλη αυτή, τακτικά χτισμένη, βρί­ σκεται κάτω από έναν όμορφο ουρανό, στους πρόποδες μιας άγονης οροσειράς: δεν έχει κανένα μνημείο. Η τελευταία πνοή της Ιταλίας έρχεται να σβήσει σε αυτή την όχθη όπου αρχίζουν οι βάρβαροι. Ο κύριος Σεγκιέ, πρόξενος της Γαλλίας στην Τεργέστη, είχε την καλοσύνη να ψάξει να μου βρει πλεούμενο· βρήκε ένα που ήταν έτοιμο να σηκώσει πανιά για τη Σμύρνη: ο καπετάνιος με πήρε στο καράβι του μαζί με τον υπηρέτη μου. Συμφωνήσαμε ότι θα με άφηνε καθώς θα περνούσαμε από τις ακτές του Μοριά και ότι θα διέσχιζα την Πελοπόννησο διά ξηράς· ότι το πλοίο θα με περίμενε μερικές μέρες στο ακρωτήριο της Αττικής και αν μετά τις μέρες αυτές δεν εμφανιζόμουν, θα συνέχιζε το ταξίδι του. Σαλπάραμε την 1η Αυγούστου στη μία η ώρα τη νύχτα. Βγαί­ νοντας από το λιμάνι, είχαμε τους ανέμους αντίθετους. Η Ίστρια φαινόταν μια στεριά που δεν ξεχώριζε από τη θάλασσα και που ακουμπούσε σε μια οροσειρά. Η Μεσόγειος που βρίσκεται στο κέντρο των πολιτισμένων χωρών σπαρμένη με όμορφα νησιά, 3 « Ἦτε γὰρ προσήλυτοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ », Έξοδος, 22:21.