Οδοιπορικό Θεσσαλονίκης: Περπάτημα στην πόλη αλλιώς

14 ρώνες της μνήμης. Οπότε, καθίστανται πιο συμβατά με τον σκλη­ ρό δίσκο του υπολογιστή όπου θα τα μεταγράψεις όταν έρθει η ώρα. 2 | Επιλογή των εικόνων: Απολύτως καμία. Άφησε να σε δια­ λέξουν εκείνες. Δεν είσαι λαογράφος, οδογράφος είσαι. Μάθε να λειτουργείς απορροφητικά. Δηλαδή, οφείλεις να βλακέψεις λιγάκι. Μη θεωρείς τίποτε ως δεδομένο. Σε κανένα διαγαλαξιακό εγχειρίδιο οδογραφιών δεν αναφέρεται πως η αποτύπωση ενός διάσημου καταστήματος είναι πιο σημαντική από την αριθμητική καταγραφή των πεσμένων φύλλων στον ίδιο δρόμο, σε μια ορι­ σμένη στιγμή της ημέρας. Άσε τον εαυτό σου να ορεχτεί ελεύθερα. Αν κάνεις κέφι, μπορείς να διασχίσεις έναν δρόμο και να κατα­ γράψεις όλες τις σκόρπιες φράσεις που θα ακούσεις από τους διαβάτες στο πεζοδρόμιο, στη στάση του λεωφορείου, στο φανά­ ρι, στη βιτρίνα, στο παγκάκι. Το βρίσκεις πολύ ανάλαφρο; Σκέψου πόσα θα πλήρωνες εσύ για να διαβάσεις μια τέτοια καταγραφή τυχαίων φράσεων που εκφωνήθηκαν κατά μήκος της Εγνατίας στις 19 Σεπτεμβρίου του 1844, από τις έντεκα το πρωί μέχρι τις δύο το μεσημέρι, κι ύστερα τα ξαναλέμε. 3 | Επιλογή του γλωσσικού ύφους: Σε εκλιπαρώ, πέφτω στα πόδια σου και σου βυζαίνω τ’ ακροδάχτυλα, σου χαρίζω τον ένα μου νεφρό, βόσκω την πιτυρίδα σου, μην αρχίσεις τις γλυκατζου­ ριές και τα κολλητιλίκια με την πόλη, με εκφράσεις του τύπου «τα σοκάκια της φτωχομάνας» «η αρχόντισσα Καμάρα» «η πιο trendy μπουγάτσα» και άλλα παρόμοια ντέρτικα και λάιφ στάιλ ιδιόλεκτα. Συμπεριφέρσου σαν ο εξωγήινος που μάλλον δεν είσαι, δηλαδή με απόμακρη περιέργεια για τα πράγματα και τις λέξεις που τα ορίζουν. Τα γλωσσικά σου καύσιμα είναι τόσα, που χρειάζεσαι