Νυχτερινό Σχολείο 5: Το φινάλε

[ 10 ] Είχε προσπαθήσει παλεύοντας, ικετεύοντας, κλαίγοντας… Οι άντρες στις μπροστινές θέσεις ήταν ασυγκίνητοι. Είχαν εντο- λή να τη γυρίσουν στην Κιμμέρια Ακαδημία. Κι αυτό θα έκαναν. Η απογοήτευση φούντωσε μέσα της. Η Άλι έδωσε μια δυνα- τή γροθιά στην πόρτα. Το αυτοκίνητο πήρε μια στροφή τόσο απότομα, ώστε τα λάστιχά του στρίγκλισαν, κι εκείνη έπεσε στην άλλη άκρη. Και ενώ έψαχνε να βρει το χερούλι, ο άντρας που καθόταν στη θέση του συνοδηγού γύρισε και την κοίταξε. «Βάλτε τη ζώνη ασφαλείας, δεσποινίς. Διατρέχετε κίνδυνο». Η Άλι τον αγριοκοίταξε. Είδα τη γιαγιά μου να πεθαίνει πριν από λίγες ώρες, σκέφτηκε να του απαντήσει. Κι εσύ μου λες ότι τώρα διατρέχω κίνδυνο; Κι έτσι όπως σκέφτηκε τη Λουσίντα, όλα τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς εισέβαλαν μεμιάς στον νου της. Στο στόμα της ένιωσε την πικρή γεύση της χολής. Δοκίμασε ενστικτωδώς να ανοίξει το παράθυρο, μα ήταν κι αυτό κλειδωμένο. «Θα κάνω εμετό» μουρμούρισε. Ο συνοδηγός είπε κάτι στον οδηγό. Το παράθυρό της άνοιξε μ’ έναν απαλό, μηχανικό βόμβο. Στο αυτοκίνητο μπήκε κρύος αέρας. Η Άλι έβγαλε το κεφάλι της έξω από το παράθυρο εισπνέο- ντας βαθιά. Τα μαλλιά της μπερδεύτηκαν γύρω απ’ το κεφάλι της. Τώρα που δε θα υπήρχε πρόβλημα αν έκανε εμετό, δεν μπο- ρούσε να κάνει. Παρ’ όλα αυτά, έμεινε στην ίδια θέση ακου- μπώντας το ιδρωμένο μέτωπό της στο κρύο μεταλλικό πλαίσιο του παραθύρου, προσπαθώντας με βαθιές εισπνοές να σταθε- ροποιήσει τον ρυθμό της αναπνοής της. Ο αέρας της πόλης μύριζε εξατμίσεις και τσιμέντο. Η Άλι σκέφτηκε αόριστα το ενδεχόμενο να βγει από το παράθυρο και