Νυχτερινό Σχολείο 5: Το φινάλε

[ 21 ] Η Άλι κοίταξε την άδεια εξωτερική σκάλα της κύριας εισόδου με σφιγμένη καρδιά. Πού είναι όλοι; Πρώτοι βγήκαν από το αυτοκίνητο οι δύο άντρες. Η Άλι βγήκε τελευταία με άκαμπτες κινήσεις. Κάθε μυς του κορμιού της πονούσε αφόρητα. Κατευθυνόταν κουτσαίνοντας προς τη σκάλα, όταν η μεγά- λη πόρτα άνοιξε και μερικά άτομα όρμησαν έξω για να την υποδεχτούν. «Άλι, δόξα τω Θεώ!» Η Άλι μόλις που πρόλαβε να δει το γνώριμο οβάλ πρόσωπο της Ρέιτσελ, προτού η φίλη της την κλείσει στην αγκαλιά της. Η Άλι γαντζώθηκε πάνω της θέλοντας να κλάψει, μα δεν μπορούσε να βγάλει ούτε ένα δάκρυ. Της είχαν σωθεί τα δάκρυα όλη νύχτα. «Είσαι καλά» έλεγε ξανά και ξανά στη φίλη της. «Είσαι καλά». Πίσω από τη Ρέιτσελ στεκόταν η Νικόλ, με μια μικρή πληγή στο πιγούνι – έμοιαζε σαν να είχε κάνει ράμματα. «Άλι! Dieumerci 1 ». Τα τεράστια καστανά της μάτια ήταν πλημ- μυρισμένα ανακούφιση. «Τρελαθήκαμε από την αγωνία». Στην αγκαλιά των δύο φίλων της, η Άλι προχώρησε ένα βήμα και λούστηκε στο φως της εισόδου. Η Ρέιτσελ έβγαλε μια πνιχτή κραυγή. «Είσαι χτυπημένη!» είπε και γύρισε προς την είσοδο φωνά- ζοντας: «Η Άλι αιμορραγεί!» «Δεν είναι τίποτα» αποκρίθηκε η Άλι, μα κανείς δεν της έδωσε σημασία. «Κάντε στην άκρη!» Παραμερίζοντας με μια σπρωξιά τη Ρέιτσελ και τη Νικόλ, η Ιζαμπέλ λε Φανούλ βρέθηκε δίπλα της. 1 Γαλλικά στο πρωτότυπο: Ευχαριστώ, Θεέ μου! (Σ.τ.Μ.)