Νυχτερινό Σχολείο 5: Το φινάλε

[ 19 ] ζοντας το χωράφι, με τα λάστιχα να σπινάρουν στο μαλακό χώμα και να βρίσκουν σε αντικείμενα που η Άλι δεν μπορούσε να διακρίνει. Άκουσε τον εαυτό της να σιγοκλαίει. Ένιωσε σαν να πέρασε ένας αιώνας που, σωριασμένη στο κάθισμά της, ένιωθε τα σκαμπανεβάσματα του αυτοκινήτου στο σκοτάδι, ώσπου… «Εκεί». Ο συνοδηγός έδειξε κάτι μες στο σκοτάδι. Χωρίς να πει λέξη, ο οδηγός έστριψε το τιμόνι. Το Λαντ Ρόβερ χτύπησε κάτι μεγάλο και μεταλλικό. Κι άλλη πύλη χωραφιού, υπέθεσε η Άλι. Κάτι μεταλλικό κοπάνησε με ορμή στο παρμπρίζ. Η Άλι έσκυψε. «Τέλεια» μουρμούρισε ο συνοδηγός βλέποντας το δίκτυο των ρωγμών που σχηματίστηκε μπροστά του στο παρμπρίζ. Θαρρείς και, αν έχανε τη ζωή του από μια σιδερένια πόρτα, δε θα ήταν παρά μια μικρή ενόχληση για εκείνον. Βγήκαν σκαμπανεβάζοντας από τα χωράφια και βρέθηκαν σ’ ένα πλακόστρωτο επαρχιακό δρομάκι. Ο οδηγός συνέχισε να οδηγεί με τα φώτα σβησμένα. Η Άλι εξακολουθούσε να μη βλέπει τίποτα από τη θέση της. Γύρισε να κοιτάξει πίσω της. Κανένα φως. Ο συνοδηγός άρχισε να δίνει και πάλι οδηγίες μουρμουρίζο- ντας. Ακολούθησαν μια περίπλοκη διαδρομή ανεβαίνοντας σε απότομους λόφους και κατεβαίνοντας σε βαθιά, απομονωμένα φαράγγια. Κάποια στιγμή, επιτέλους, ο οδηγός έβγαλε τα γυαλιά νυ- χτερινής όρασης και άναψε τους προβολείς. Ο συνοδηγός γύρισε για να κοιτάξει την Άλι, η οποία ήταν