Νυχτερινό Σχολείο 2: Κληρονομιά

[ 14 ] Η κοπέλα κάλυψε με τα χέρια της το στόμα για να πνίξει την κραυγή που ανέβηκε στον λαιμό της. Η κρυψώνα της ήταν δίπλα σε μια φωλιά αρουραίων. Κοίταξε απεγνωσμένα έναν γύρο, μα δεν είδε κανένα άλλο σημείο όπου θα μπορούσε να κρυφτεί. Κι όπως το κουτί από σάντουιτς συνέχιζε την ανώμαλη πορεία του προς το μέρος της, ένιωσε την καρδιά της να φτερουγίζει από τον φόβο και πάσχισε να μείνει ακίνητη. Δε γινόταν με τίποτα ν’ αφήσει την κρυψώνα της. Όταν όμως το κουτί κι ο αρουραίος κοπάνησαν στο αριστε­ ρό της πόδι, δεν άντεξε άλλο – πετάχτηκε από την κρυψώνα της σαν ζεματισμένη και το έβαλε στα πόδια. Σταμάτησε σαν βγήκε πάλι στον κεντρικό δρόμο και δεν είχε ιδέα τι να κάνει. Εκείνη τη στιγμή, ένα πολυτελές μαύρο αυτοκίνητο φρένα­ ρε απότομα μπροστά της. Και πριν η Άλι προλάβει ν’ αντιδρά­ σει, ένας ψηλός άντρας πετάχτηκε από την πόρτα του οδηγού κι έστριψε μεμιάς προς τη μεριά της. «Άλι! Γρήγορα! Μπες μέσα!» Εκείνη τον κοίταξε έκπληκτη. Η Ιζαμπέλ τής είχε πει ότι θα της έστελνε κάποιον να τη βοηθήσει. Δεν της είχε πει: «Θα στείλω κάποιον με μια αυτοκινητάρα μέχρι απέναντι». Το στιλ του άντρα αυτού έμοιαζε πολύ με το στιλ των τύπων που την κυνηγούσαν – φορούσε ακριβό κοστούμι και τα σκούρα του μαλλιά ήταν κοντοκουρεμένα. Ύψωσε πεισματάρικα το πιγούνι της. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπω σ’ αυτό το αυτοκίνητο. Όπως όμως έκανε μεταβολή για να το βάλει πάλι στα πόδια, δύο φιγούρες πρόβαλαν από τη σκοτεινιά της οδού Φόξμπορο. Έτρεχαν προς το μέρος της. Ήταν παγιδευμένη. Γύρισε πάλι προς τον άντρα με το πολυτελές αυτοκίνητο και