Νυχτερινό Σχολείο 2: Κληρονομιά

[ 25 ] Ο κύριος Πάτελ μιλούσε με μια γυναίκα με ανοιχτοκάστανα μαλλιά κι ανοιχτόχρωμο δέρμα, η οποία φορούσε τζιν παντε­ λόνι και μακριά γαλάζια εφαρμοστή ζακέτα κουμπωμένη μέ­ χρι ψηλά. «Ε… γεια» έκανε αβέβαια η κοπέλα. «Άλι» είπε ο κύριος Πάτελ «αποδώ η μαμά της Ρέιτσελ, η Λίντα». Ήταν τόσο σκοτεινά ολόγυρα, ώστε η Άλι δεν μπορούσε να διακρίνει και πολλά πράγματα πέρα από το σχήμα ενός σπιτιού πίσω τους – ένα φως αναμμένο σ’ ένα δωμάτιο του ισογείου· μια πόρτα ανοιχτή. Προσπαθούσε ακόμη να προσανατολιστεί, όταν η κυρία Πάτελ την αγκάλιασε από τους ώμους και την οδήγησε προς το σπίτι. «Νομίζω ότι θα σου κάνει καλό μία κούπα ζεστή σοκο­ λάτα κι ένα κρεβάτι, Άλι. Θα βρεις μερικά πράγματα της Ρέι­ τσελ στο δωμάτιο όπου θα μείνεις – ίσως σου έρχονται λίγο μεγάλα, όμως εσύ θα τα καταφέρεις να βολευτείς. Εξάλλου, δε θα μείνεις και πολύ καιρό». Αφού πρώτα η κυρία Πάτελ τής έβαλε μια αχνιστή κούπα στα χέρια, την οδήγησε στην εσωτερική σκάλα κι ύστερα σ’ ένα ευρύχωρο δωμάτιο με παχύ κρεμ χαλί και αχνοκίτρινους τοίχους. Το πορτατίφ στο κομοδίνο έριχνε ένα απαλό φως στο δωμάτιο και το διπλό κρεβάτι ήταν στρωμένο μ’ ένα πουπου­ λένιο πάπλωμα σε χρώμα λεμονί. «Το μπάνιο είναι εκεί» είπε η κυρία Πάτελ δείχνοντας μια πόρτα. «Και σου έχω αφήσει μερικά ρούχα στην ντουλάπα. Βο­ λέψου όσο καλύτερα μπορείς. Η Ρέιτσελ θα έρθει να σε ξυπνή­ σει το πρωί, να κατεβείτε μαζί για πρωινό. Όνειρα γλυκά. Θα τα πούμε πιο αναλυτικά αύριο». Και, μ’ ένα καθησυχαστικό χαμόγελο, έκλεισε την πόρτα πίσω της. Η Άλι έμεινε καθιστή στο κρεβάτι για αρκετή ώρα. Ήξερε