Νυχτερινό Σχολείο 2: Κληρονομιά

[ 21 ] Και οι άλλοι τρεις γύρισαν προς τη μεριά της. Η Άλι πισωπάτησε επιφυλακτικά ένα βήμα. «Η Άλι Σέρινταν;» τη ρώτησε ο πρώτος. Κι άλλο βήμα προς τα πίσω. «Θέλουμε απλώς να σου μιλήσουμε» είπε ένας άλλος. Η Άλι έκανε επιτόπου στροφή και το έβαλε στα πόδια. Πή­ δησε πάνω από τον χαμηλό φράχτη της κυρίας Μπέρσον και έτρεξε στην πίσω πόρτα του κήπου, που ήξερε ότι ήταν πάντα ξεκλείδωτη, για να βγει στον πίσω δρόμο. Στ’ αυτιά της έφτα­ ναν οι βλαστήμιες των αντρών, που προσπαθούσαν ν’ ανοί­ ξουν την πόρτα μες στο σκοτάδι. Η Άλι έτρεξε βολίδα στο πάρ­ κο, διέσχισε το ολισθηρό γρασίδι και βγήκε πηδώντας πάνω από τον φράχτη στην άλλη άκρη. Έστριβε εδώ κι εκεί στους δρόμους της γειτονιάς χωρίς να ανακόψει καθόλου τον ρυθμό της, ώσπου δεν τους άκουγε άλ­ λο πια. Τότε, σκαρφάλωσε στον τοίχο ενός κήπου, πήδησε μέ­ σα και σύρθηκε κάτω από έναν θάμνο. Περίμενε ώσπου να βεβαιωθεί ότι δεν άκουγε καθόλου βή­ ματα –περίπου μία ώρα, της φάνηκε– και έβγαλε με χέρια τρε­ μάμενα το κινητό της από την τσέπη. Τώρα καθόταν στη λεία δερμάτινη θέση του συνοδηγού στο μαύρο Άουντι, παρακολουθώντας τις μανούβρες που έκανε ο μπαμπάς της Ρέιτσελ στον νότιο περιφερειακό του Λονδίνου, τρέχοντας με ταχύτητα αρκετά υψηλότερη από τα επιτρεπτά όρια. Όχι ότι δεν τον εμπιστευόταν, πάντως κρατούσε το κορ­ μί της όσο μακρύτερα γινόταν από κείνον, σχεδόν ακουμπι­ σμένη στην πόρτα του αυτοκινήτου, με το χέρι της σ’ ετοιμό­ τητα στο χερούλι. Η Ρέιτσελ του μοιάζει λίγο , σκέφτηκε η Άλι. Μόνο που εκείνος