10 ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ πίσω από παρκαρισμένα DATSUN. Αυτή η παρακολούθηση σταμάτησε πριν από πέντε χρόνια, επειδή συνέβη κάτι φρικτό. Ο οχτάχρονος τότε γιος μου άρχισε το κάπνισμα. Αυτό ήταν κάτι τόσο σοκαριστικό για μένα που αποφάσισα να μην τον ξαναδώ. Είναι φοβερό πράγμα να καπνίζει ένα παιδί οχτώ χρονών. Να καταστρέφει τα πνευμόνια του. Δεν αντέχεται άμα είσαι μάνα. Κι εγώ πολύ μικρή άρχισα το κάπνισμα, αλλά τότε δεν φανταζόμουνα πόσο τρομακτικό ήταν αυτό για τους γονείς μου. Την πρώτη φορά που τον είδα να ανάβει τσιγάρο ήταν ένα μεσημέρι που την είχα στήσει σε ένα καφενείο απέναντι απ’ το τσαντίρι του για να τον παρακολουθήσω. Ήταν με την παρέα του, πρέπει να είχαν μόλις τελειώσει απ’ τη δουλειά,γιατί κρατούσαν στα χέρια τους σφουγγάρια και καθαριστές τζαμιών, ο γιος μου κρατούσε έναν παλιό πλαστικό κουβά. Ξαφνικά τον βλέπω να χώνει το χέρι του μέσα στον κουβά και να βγάζει ένα κόκκινο πακέτο. Με τρομερή άνεση το ανοίγει με το στόμα και γραπώνει με τα δόντια του ένα τσιγάρο. Ο μεγαλύτερος της παρέας, που περπατούσε δίπλα του, έβγαλε εκείνη την ώρα έναν ωραιότατο Zippo (κλεμμένο, κατά πάσα πιθανότητα) από την τσέπη του
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=