Ντουλμπέρα

4 Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Ν Α Ρ Ο Υ Σ Σ Ο Υ «Γιατί μπορεί να μη λειτουργήσει υπέρ του εμπόρου ο μεσάζοντας». «Μερικές φορές είναι αναγκαίος. Συμφωνώ μαζί σου και θέλω να το θυμάσαι καλά αυτό πάντα. Στο εμπόριο ό,τι είναι να το κάνεις μόνος σου καλά θα κάνεις να το κάνεις. Τα μάτια πάντα ανοιχτά και σε όλες τις μεριές. Και ποτέ κανείς απ’ τους συνεργάτες σου δεν θα ακουμπάει τα χρήματά σου». «Ναι, τάτα μου». «Πάντα θα έχεις στην άκρη χρυσό, γιατί αν έρθει μια αναποδιά πρέπει να την καλύψεις. Πες μου τώρα για την ομπλιγκατζιόνε». «Ομολογία! Επιστολή που στέλνει κάποιος που δανείζε­ ται χρήματα προς τον δανειστή του». «Έτσι ακριβώς και, τέλος, πες μου για την πόλιτζα ή...» «Μην το πεις! Καμβιάλα. Πόλιτζα ή καμβιάλα. Όταν ένας έμπορας βάζει τα χρήματα, ας πούμε, εδώ στη Βιέννη και τα εξαργυρώνει ο συνεργάτης του σε άλλο τόπο, ας πού­ με στα γραφεία μας στην Οδησσό». «Απ’ ό,τι βλέπω, μελέτησες πολύ καλά τα εμπορικά εγ­ χειρίδια του Δημητρίου και του Ψαλίδα. Από αύριο θα είσαι στα γραφεία των αποθηκών». «Αλήθεια;» ζήτησε την επιβεβαίωση η Αορίκα ενθουσια­ σμένη. «Το είπα και θα γίνει. Θα μάθεις τις παραλαβές των εμπο­ ρευμάτων και στη συνέχεια, μόλις κρίνω ότι έχεις μάθει αρ­ κετά, θα πας στο τμήμα των εξαγωγών και εισαγωγών. Έχεις πολύ δρόμο, ντουλμπέρα μου. Θα σου μάθω να μπορείς να