Ντετέκτιβ καλοκαιρινός

τις δικές μας. Εγώ με τους γονείς μου μένουμε πάντα τελευταίοι. Εκείνοι απο- λαμβάνουν την ηρεμία του χωριού, ενώ εγώ δεν απολαμβάνω καθόλου τη μο- ναξιά μου. Οι τελευταίες μέρες του κα- λοκαιριού κυλούν αργά και μονότονα. Ώσπου εξαφανίζεται ο ψαράς. 5