Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία Γ' Λυκείου II

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ NEOEΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ 20 NΕΟΕΛΛΗΝΙΚΉ ΓΛΏΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ | Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ I κ.ά.). (Βλ. Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία Γ΄ Λυκείου, τόμ. Ι, ό.π., Θεωρητικό μέρος: Συνοχή – Συνεκτικότητα, σελ. 55-56.) Στη συγκεκριμένη περίπτωση η συνοχή επιτυγχάνεται με τις υπογραμμισμένες λέξεις και φράσεις: Παμπάλαιη η τέχνη των ανθρώπων να διυλίζουν τον κώνωπα, είτε για να καταπιούν έτσι ευχερέστερα την κάμηλο είτε (διάζευξη) απλώς για να σκοτώσουν την ώρα τους (κι εδώ που τα λέμε, δεν υπάρχει ζωηρότερη ώρα από τη «σκοτωμένη»). Αφότου (χρονική σχέση) μάλιστα (επιβεβαίωση) τα διυλιστικά εγχειρήματα εμπλουτίστηκαν με τεχνικές και ποσοστά των μαθηματικών και της στατιστικής, οι επιστημονικοφανείς πλέον συζητήσεις και λογομαχίες αποδεικνύονται ικανές να εξουθενώσουν, όχι μό- νο (εναντίωση) τους κώνωπες (ανωφελείς και επιβλαβείς) αλλά και τους μελετητές των κωνώπων. Ας μου συγχωρηθεί η ενδεχόμενη αντιεπιστημονικότητά μου, έχω πάντως (αντίθεση) την αίσθηση ότι το δίλημμα που ανεφύη εσχάτως ανήκει σε μια παράδοση που η εκλεκτότερη στιγμή της υπήρξε η σύγκρουση για το φύλο των αγγέλων και η συναφής διαμάχη για το πόσοι άγγελοι χωρούν σε κεφαλή καρφίτσας. Εναλλακτικά Στο Κείμενο Ι ο συντάκτης χρησιμοποιεί εκτεταμένα τα εισαγωγικά και τις αγκύλες. Ποια είναι η λειτουργία τους; Να δώσετε ένα παράδειγμα για κάθε περίπτωση . Aπάντηση Όσα αποσπάσματα είναι σε εισαγωγικά: • μεταφέρουν αυτούσια την ερώτηση της δημοσκόπησης: « τι επηρεάζει τον ψη- φοφόρο, η προσωπικότητα του υποψηφίου ή η κομματική του προέλευση », • δηλώνουν ειρωνεία: Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει σε διυλίσεις και «αναλύσεις» αυτού του (τηλεοπτικού) τύπου . Όσα είναι σε παρενθέσεις: • συμπληρώνουν μια φράση: Αν υποθέσουμε ότι η επιλογή κομματικής ταυ- τότητας (ή η επιλογή άρνησης των κομμάτων), • αποτελούν προσωπικές κρίσεις και σχόλια του συγγραφέα: Παμπάλαιη η τέχνη των ανθρώπων να διυλίζουν τον κώνωπα, είτε για να καταπιούν έτσι ευχερέστερα την κάμηλο είτε απλώς για να σκοτώσουν την ώρα τους (κι εδώ που τα λέμε, δεν υπάρχει ζωηρότερη ώρα από τη «σκοτωμένη»). (Βλ. Νεοελ- ληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία Γ΄ Λυκείου, τόμ. Ι, ό.π., Θεωρητικό μέρος: Στίξη, σελ. 91.)