Νεοελληνική Γλώσσα (Β' Γυμνασίου - Νέα συμπληρωμένη έκδοση σύμφωνα με τις Οδηγίες διδασκαλίας)

N E O E Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Γ Λ Ω Σ Σ Α Β΄ Γυμνασίου 5 6 ENOTHTA Από τον τόπο μου σ’ όλη την Ελλάδα 1 η ρές και μερικές φορές σε έντονη στιγμιαία κίνηση. Αντίθετα, κατά την ώριμη κλασική περίοδο οι μορφές παριστάνονται σε ήρεμες στάσεις, ενώ στα γυναι- κεία αγάλματα τα ενδύματα αρχίζουν να ελαφραίνουν και να αναδεικνύουν την ομορφιά των σωμάτων. Στην ύστερη κλασική εποχή οι μορφές θα αρχί- σουν πάλι να κινούνται πιο ελεύθερα στο χώρο, τα σώματα να λυγίζουν, οι χειρονομίες να γίνονται πιο εύγλωττες, τα ενδύματα και τα χτενίσματα πιο πο- λύπλοκα και εξεζητημένα, η έκφραση των συναισθημάτων πολύ πιο έντονη. Ιστορία Α΄ Γυμνασίου , ΙΤΥΕ-ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ 2016 …….............................................................……………………………. ε . Ήσαν κι οι δυο τους το ίδιο πλασμένοι για την κάθε αρετή, με τη διαφορά πως ο Πελοπίδας έβρισκε μεγαλύτερη ευχαρίστηση στη γυμναστική, ενώ ο Επα- μεινώνδας στη μάθηση και τις ώρες που ξαδειάζανε, τις διαθέτανε ο πρώτος συχνάζοντας στις παλαίστρες και στα κυνήγια, ενώ ο άλλος ακούγοντας κάτι και φιλοσοφώντας. Από τα πολλά και καλά φυσικά που είχαν κι οι δυο τους, τέτοια που να οδηγούν στη δόξα, κανένα δε θεωρούν, όσοι έχουν μυαλό, σπουδαιότερο από το ότι μέσα σε τόσους αγώνες και σε τόσες στρατιωτικές και πολιτικές ηγεσίες διαφύλαξαν μεταξύ τους απ’ αρχής μέχρι τέλους σταθε- ρά μιαν απείραχτη αγάπη και φιλία . Πλούταρχος, Πελοπίδας, IV, (μετ. Α. Λαζάρου), Ιστορία Α΄ Γυμνασίου , ΔΙΌΦΑΝΤΟΣ 2016 …….............................................................……………………………. στ . Αυτή η ομοιομορφία δεν είναι κάτι καλό. Η ομοιομορφία φέρνει τη μονοτο- νία. Και ακόμα φέρνει τη μαζικοποίηση, δηλαδή στερεί από τα άτομα (το ίδιο συμβαίνει και με τους λαούς) τη δύναμη και την επιθυμία να ξεχωρίζουν και να δημιουργούν και ως πρόσωπα. Η ομοιομορφία λοιπόν (μπορεί όλοι κάπο- τε να τρώμε έτοιμα φαγητά στα γνωστά φαγάδικα ή να φορούμε όλοι τζιν παντελόνια…) από τη μια μεριά φέρνει μονοτονία και πλήξη και από την άλλη μεριά κάνει τους ανθρώπους και τους λαούς μια μεγάλη, αξεχώριστη μάζα . Μιχάλης Μερακλής, «Παράδοση και παγκοσμιοποίηση – Λαογραφία», Βλέπω το σημερινό κόσμο , ΟΕΔΒ, 2001 …….............................................................…………………………….