Νέα σκοτεινή εποχή

NEA ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ 26 σ’ αυτό το σκοτάδι που φαντάζει απειλητικό στους προνομιούχους. Έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε για το πώς θα ξεμάθουμε. Η αβεβαιό­ τητα μπορεί να γίνει παραγωγική, ακόμα και μεγαλειώδης. Το τελικό και πιο κρίσιμο χάσμα είναι αυτό που ανοίγεται μεταξύ ημών των ατόμων όταν αποτυγχάνουμε στην αναγνώριση και τη δια­ τύπωση των συνθηκών του παρόντος. Ας μη γελιόμαστε, υπάρχουν όψεις της νέας σκοτεινής εποχής που αποτελούν αληθινές και άμεσες υπαρξιακές απειλές, με πιο προφανή απ’ αυτές την υπερθέρμανση του κλίματος του πλανήτη και της κατάρρευσης των οικοσυστημάτων του. Υπάρχουν επίσης οι διαρκείς συνέπειες της καταρρέουσας συναίνεσης, της αποτυχίας των επιστημών, των στενών οριζόντων των προβλέψεων, και της δημόσιας κι ιδιωτικής παράνοιας – που όλες τους προαναγγέλ­ λουν διχόνοια και βία. Οι εισοδηματικές και διανοητικές ανισότητες, επίσης, είναι θανάσιμες σ’ έναν όχι και τόσο μακρύ ορίζοντα. Όλα αυτά συνδέονται: όλα τους συνιστούν αποτυχία να σκεφτούμε και να μιλήσουμε. Το γράψιμο για τη νέα σκοτεινή εποχή, ακόμα κι αν το διογκώνω με «δικτυακή» ελπίδα, δεν είναι ευχάριστο. Απαιτεί να πούμε πράγμα­ τα που θα προτιμούσαμε να μείνουν ανείπωτα, να σκεφτούμε πράγμα­ τα που θα ήταν καλύτερα ν’ αφήσουμε στην άκρη χωρίς σκέψη. Η πράξη αυτή αφήνει ένα αίσθημα κενού στα σωθικά, ένα είδος απελπι­ σίας. Αλλά αν δεν το κάνεις δεν θα έχεις δει τον κόσμο ως αυτό που είναι, και θα συνεχίζεις να ζεις στη φαντασία σου και σ’ ένα αφηρημέ­ νο σύμπαν. Σκέφτομαι τους φίλους μου και τα πράγματα που λέμε ο ένας στον άλλο όταν είμαστε ειλικρινείς, και, σε κάποιο βαθμό, πόσο μας φοβίζει όλο αυτό. Υπάρχει ένα είδος ντροπής όταν μιλάμε για τις έκτακτες ανάγκες του παρόντος, και μια βαθιά ευαλωτότητα, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποτρέψει από τη σκέψη. Είναι η ώρα που δεν μπο­ ρούμε να απογοητεύσουμε ο ένας τον άλλο.