Νέα σκοτεινή εποχή

NEA ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ 16 απ’ το πόσο γρήγορα μπορούσαν να ανταλλάσσουν πληροφορίες μ’ αυτό, κι απ’ το τι μπορούσαν να αντλήσουν απ’ αυτό. Το σύννεφο γι­ νόταν βαρύτερο, γινόταν ένας πόρος: το σύννεφο μπορούσε να κάνει το ένα, αλλά μπορούσε να κάνει και το άλλο. Το σύννεφο μπορούσε να είναι δυνατό και έξυπνο. Έγινε λέξη του συρμού για τις επιχειρήσεις, και μια καλή ευκαιρία για περισσότερες πωλήσεις. Έγινε κάτι περισσό­ τερο από μια συντομογραφία της μηχανολογίας· έγινε μια μεταφορά. Σήμερα, το σύννεφο είναι η κεντρική μεταφορά του διαδικτύου: ένα παγκόσμιο σύστημα τεράστιας εξουσίας και ενέργειας που διατηρεί ωστόσο την αύρα ενός πράγματος που είναι νοούμενο και φαινόμενο, ένα πράγμα σχεδόν άπιαστο. Συνδεόμαστε στο σύννεφο· δουλεύουμε σ’ αυτό· αποθηκεύουμε και ανασύρουμε αντικείμενα απ’ αυτό· σκεφτό­ μαστε διαμέσου αυτού. Το πληρώνουμε και το παρατηρούμε μόνο όταν χαλάει. Το βιώνουμε διαρκώς, χωρίς πραγματικά να καταλαβαίνουμε τι είναι και πως λειτουργεί. Εκπαιδευόμαστε να βασιζόμαστε πάνω του έχοντας μια θολή μόνο ιδέα σχετικά με το τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι, και τι να σε εμπιστεύονται. Πέρα απ’ το ότι αποτελεί χάσιμο χρόνου, μια πρώτη κριτική που γί­ νεται σ’ αυτό το σύννεφο είναι ότι συνιστά μια πολύ κακή μεταφορά. Το σύννεφο δεν είναι αβαρές, δεν είναι άμορφο, δεν είναι καν αόρατο αν ξέρει κανείς πού να το αναζητήσει. Το σύννεφο δεν είναι κάποιο μαγικό απομακρυσμένο μέρος, φτιαγμένο από ατμό και ραδιοκύματα, όπου τα πάντα απλώς λειτουργούν. Είναι μια φυσική υποδομή που αποτελείται από τηλεφωνικές γραμμές, οπτικές ίνες, δορυφόρους, καλώδια στον βυθό ωκεανών, και απέραντες αποθήκες γεμάτες υπολογιστές, που κα­ ταναλώνουν τεράστιες ποσότητες νερού κι ενέργειας, και εδρεύουν στο πλαίσιο εθνικών και νομικών δικαιοδοσιών. Το σύννεφο αποτελεί ένα νέο είδος βιομηχανίας, με μεγάλη όρεξη μάλιστα. Το σύννεφο δεν έχει απλώς μια σκιά, έχει αποτύπωμα. Το σύννεφο έχει απορροφήσει πολλά απ’ τα παλιά και βαριά οικοδομήματα της αστικής σφαίρας: τα μέρη όπου ψωνίζουμε, συναλλασσόμαστε, κοινωνικοποιούμαστε, δανειζόμαστε βι­ βλία, και ψηφίζουμε. Τα μέρη αυτά γίνονται όλο και πιο αδιαφανή, και γι’ αυτό καθίστανται λιγότερο ορατά και λιγότερο επιδεκτικά στην κριτι­ κή, την έρευνα, τη συντήρηση, και τη ρύθμιση.