Να θυμηθώ να παραγγείλω

9 Έξις,δευτέρα φύσις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού Εδώ ανακάλυψα τις αντοχές μου, εδώ συνήθισα στα μι- κρά, στα λίγα, εκείνα που φαίνονται ασήμαντα και που σε όλη τη ζωή μου δεν είχα αφιερώσει χρόνο για να καταλάβω την αξία τους. Από την εντατική και το γραφείο μου,που έχει παράθυρο που βλέπει στον ακάλυπτο του νοσοκομείου, μέχρι το κελί μου η απόσταση τελικά ήταν ασήμαντη. Κι έτσι την ασημα- ντότητα τη μετέτρεψα σε ιεροτελεστία. Τώρα η γεωγραφία μου εκτείνεται από το μαξιλάρι μου έως την άκρη του κρεβατιού μου και από το σιδερένιο μου σκαμνί έως το κουτσό μου τραπεζάκι – τα μοναδικά έπιπλα του νέου μου νοικοκυριού.Η δική μου χώρα, τώρα, έχει χρώ- μα λευκό, σαν τις σελίδες του σπιράλ νούμερο πέντε που γε- μίζει από τα μικροσκοπικά μου ορνιθοσκαλίσματα. Γυρίζω σελίδα και σημειώνω για να θυμάμαι, γράφω για να θυμηθώ να παραγγείλω…