Μ' αγαπάει δεν μ' αγαπάει

M ’ Α Γ Α Π Α Ε Ι Δ Ε Ν Μ ’ Α Γ Α Π Α Ε Ι 24 λούδινη επένδυση δεν είναι για σας. Μην ασχολείστε πια µ’ αυτό το ταγέρ. Απλώς βγάλτε το». Κι ύστερα, όταν πια η Τζοάνα είχε µείνει µόνο µε τα εσώρουχα, ακούστηκε ένα ελαφρό χτύπηµα κι ένα χέρι πέρασε από την κουρτίνα. «Κάντε µου τη χάρη, για φορέστε αυτό». Ένα καφέ µάλλινο φόρεµα, φοδραρισµένο, µε φαρδιά φούστα που σούρωνε µε χάρη, µανίκια τρουακάρ και ένα απλό στρογγυλό ντεκολτέ. Σχεδόν όσο πιο απλό γινόταν, αν εξαιρέσουµε µια στενή χρυσή ζώνη. Δεν ήταν τόσο ακριβό όσο το ταγέρ, αλλά και πάλι η τιµή ήταν υψηλή, αν σκεφτόσουν τι θα µπορούσες να πάρεις µε τα ίδια χρήµατα. Τουλάχιστον η φούστα είχε πιο αξιοπρεπές µήκος και το ύφασµα έπεφτε πλούσιο γύρω από τα πόδια της. Πήρε µια βαθιά ανάσα και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν φαινόταν σαν να την είχε βάλει κάποιος µέσα στο ρούχο για να σπάσει πλάκα. Η γυναίκα µπήκε, στάθηκε πλάι της και γέλασε, αλλά µε ανακούφιση. «Είναι στο χρώµα των µατιών σας. Δεν σας χρειάζονται εσάς τα βελούδα. Είναι τα µάτια σας βελούδινα». Ήταν το είδος εκείνο της κολακείας που η Τζοάνα κα­ νονικά θα ένιωθε την επιθυµία να χλευάσει, µόνο που εκεί­ νη τη στιγµή φαινόταν να είναι ειλικρινές. Τα µάτια της δεν ήταν µεγάλα, κι αν της ζητούσαν να πει το χρώµα τους, θα έλεγε «µάλλον µια απόχρωση καφετιά». Τώρα όµως φαίνονταν πραγµατικά βαθυκάστανα, απαλά και λαµπερά.