Μ' αγαπάει δεν μ' αγαπάει

M ’ Α Γ Α Π Α Ε Ι Δ Ε Ν Μ ’ Α Γ Α Π Α Ε Ι 16 «Nαι». «Μπορείτε να ταξιδέψετε µε το ίδιο τρένο µέχρι το Το­ ρόντο, αλλά µετά θα πρέπει να περιµένετε τον Διηπειρω­ τικό, φεύγει στις δέκα και µισή το βράδυ. Θέλετε κλινάµα­ ξα ή βαγόνι; Στην κλινάµαξα παίρνετε καµπίνα, στο βαγό­ νι κάθεστε σε κανονική θέση». Του είπε πως ήθελε βαγόνι. «Θα περιµένετε στο Σάντµπερι για το τρένο του Μό­ ντρεαλ, αλλά δεν θα κατεβείτε εκεί, απλώς θα αλλάξετε γραµµή και θα σας συνδέσουν µε τα βαγόνια τουΜόντρεαλ. Μετά συνεχίζετε για Πορτ Άρθουρ κι ύστερα για Κενόρα. Στη Ριτζάινα πια θα κατεβείτε· κι εκεί θα πρέπει να βγείτε και να προλάβετε το τρένο της επαρχιακής γραµµής». Έγνεψε σαν να του έλεγε να τελειώνει και να της δώσει το εισιτήριο. Χαµηλώνοντας τους τόνους τής είπε: «Όµως δεν υπόσχοµαι πως τα έπιπλά σας θα φτάσουν όποτε φτάσετε κι εσείς · θα ’λεγα πως θα κάνουν µια δυο µέρες ακόµα. Είναι τόσες οι προτεραιότητες. Θα έρθει κά­ ποιος να σας πάρει;». «Nαι». «Ωραία. Γιατί το πιθανότερο είναι ο σταθµός να µην µοιάζει και πολύ µε σταθµό. Oι πόλεις εκεί πέρα δεν είναι όπως εδώ. Είναι µάλλον υποτυπώδεις, οι περισσότερες». Τώρα του πλήρωσε το εισιτήριο του επιβάτη, διαλέγο­ ντας από ένα µάτσο χαρτονοµίσµατα που έβγαλε από ένα πάνινο σακούλι στην τσάντα της. Σαν τις γριές. Μέτρησε και τα ψιλά της. Όχι, όµως, µε τον τρόπο που θα τα µε