Μπροστά σε αλλότριο ρόπτρο

| 35 Στάθης Κουτσούνης Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Για να γδυθεί τα κόκαλα, Τα μέλη τ’ αχαμνά Πετράρχης (μτφρ. Δ. Σολωμού) Μισάνοιχτο το παράθυρο κι η πανσέληνος στραφτάλιζε στη λευκή σου σάρκα εγώ φευγάτος χρόνια ωστόσο μεγεθυσμένος στον τοίχο παραμονεύοντας κάθε σου κίνηση μου έλειπες και θαύμαζα ακόμη τις καμπύλες σου ώσπου ανοίγει απότομα η πόρτα και μπαίνει ο Μαέστρος με μαύρο φράκο και μπαγκέτα σκίρτησες ανίσχυρη και καθώς σήκωσε τα χέρια για να διευθύνει άρχισες με τους ήχους μιας αόρατης ορχήστρας να γδύνεις το γυμνό σου σώμα το δέρμα πρώτα και το ακούμπησες σαν πανωφόρι στον καναπέ από μέσα έλαμψαν σπήλαια σπονδύλων φωσφόρισαν τα έγκατα ύστερα έλυσες τα οστά πήρες τα σωθικά σου και τ’ άπλωσες στο βελούδινο τραπεζομάντιλο κι ό,τι απέμεινες θερμότητα κι άχνιζε πυρακτωμένη μπάλα η φωτογραφία έλιωνε τα μάτια μου έκλειναν και θα καιγόμουν αν δεν ρουφούσε ο άνεμος απέξω όταν ξανάπαιξαν τα βλέφαρα κρεμόσουν στον απέναντι τοίχο