Μουσικές καρέκλες (pocket)

[ 24 ] Εξομολόγηση και αλήθεια Χάγη, 9 Μαΐου Ε ίχε αρχίσει να βρέχει στη Χάγη, παρά τις αντίθετες προγνώσεις. Η άνοιξη είχε μπει πριν από καιρό, αλλά αρνιόταν να αποδεχτεί την ηλικία της. Το απόγευμα, ωστόσο, πέρασε απροβλημάτιστα και ήρθε η νύχτα. Η βροχή μαστίγωνε την άσφαλτο έξω από το παρά­ θυρο της ταβέρνας. Τρεμάμενες αναπαραστάσεις των φανοστατών επέπλεαν στις μαύρες σαν τη νύχτα λακκούβες, που ήταν γεμάτες από το νερό της βροχής. Οι σημαδεμένοι με ουλές μαχητές Πολ Γελμ καιΆρτοΣέντερστεντ κάθοντανστοκαφέ-εστιατόριοΡουτςστηδιασταύρωσηΡάαμστραατ- ΧρότεΜάρκστραατ, με τησιωπή να έχει κυριαρχήσει στην κουβέντα τους σε όλη τη διάρκεια του φαγητού, και τώρα είχαν φτάσει να πί­ νουν τα καλβαντός τους. «Αυτόχειρας» είπε ο Γελμ έπειτα από λίγο. Ο Σέντερστεντ κούνησε αργά το κεφάλι. «Κυριακήβράδυ» είπε και ήπιε μιαμικρή γουλιά καλβαντός. «Δεν θα με πας εκεί». «Ξέρω» είπε ο Γελμ. Έμειναν σιωπηλοί για λίγο ακόμα. Μια επίβουλη παύση. «Όχι» έκανε στο τέλος ο Σέντερστεντ. «Δεν θα με πας εκεί, όσο κι αν κάθεσαι σιωπηλός σαν Σφίγγα». «Ξέρω» είπε ο Γελμ.