Μοντεσσόρι στο σπίτι με το μικρό παιδί (1- ετών)

38 2. Αφήστε το να ασχοληθεί με τη δραστηριότητα για όσο χρονικό διάστημα επιθυμεί Όσο το παιδί ασκείται για να κατακτήσει μια δραστηριότητα, δεν θέλουμε να το πιέσουμε να τελειώσει, ακόμα κι αν ο αδερφός ή η αδερφή του περιμένει τη σειρά του. Μόλις ολοκληρώ- σει τη δραστηριότητα, ρωτήστε το εάν θέλει να το ξανακάνει. Αυτό ενθαρρύνει την επανά- ληψη και του δίνει την ευκαιρία να επαναλάβει, να εξασκηθεί, να κατακτήσει τη δραστηριό- τητα και να αυξήσει τη συγκέντρωσή τους. Ιδανικά, δεν διακόπτουμε το παιδί όταν βρίσκεται σε βαθιά συγκέντρωση. Ένα απλό σχόλιο από εμάς μπορεί να το αποσπάσει από αυτό στο οποίο δουλεύει και μπορεί, τότε, να εγκαταλεί- ψει εντελώς τη δραστηριότητα. Περιμένουμε έως ότου μας κοιτάξει αναζητώντας κάποιο σχό- λιο, παρεμβαίνουμε για να προσφέρουμε βοήθεια όταν απογοητευτεί και φροντίζουμε να έχει τελειώσει πριν του ζητήσουμε κάτι, όπως, για παράδειγμα, να έρθει στο τραπέζι για φαγητό. 3. Αποφύγετε να «τεστάρετε» το παιδί Μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε όταν το κάνουμε, αλλά συνεχώς «τεστάρουμε» τα παιδιά μας. «Τι χρώμα είναι αυτό;» «Πόσα μήλα κρατάω;» «Δείξε στη γιαγιά τι ωραία που περπατάς». Το έκανα κι εγώ όταν ο γιος μου ήταν μικρός. Συχνά του ζητούσα να δείξει κάποια νέα του ικανότητα ή να εκτελέσει κάποιο νέο κόλπο με ένα παράγγελμα. Ίσως για να περηφα- νευτώ. Ή ίσως για να τον ωθήσω να μάθει λίγο πιο γρήγορα. Τώρα βλέπω ότι αυτή η προτροπή είναι ένα είδος δοκιμασίας για το παιδί. Και υπάρχει συνήθως μόνο μία σωστή απάντηση, οπότε, αν η απάντησή του είναι λάθος, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πούμε «Όχι, αυτό το λουλούδι είναι κίτρινο, όχι μπλε». Δεν είναι ό,τι πιο καλό για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης ενός παιδιού. Αντ’ αυτού, μπορούμε να συνεχίσουμε να ονομάζουμε πράγματα, να κάνουμε ερωτήσεις για να προκαλέσουμε την περιέργεια και να χρησιμοποιήσουμε την παρατήρηση για να δια- πιστώσουμε τι έχει μάθει το παιδί και σε τι ακόμα χρειάζεται να ασκηθεί. Τώρα πια, η μόνη φορά που θα ρωτήσω ένα παιδί με αυτόν τον τρόπο είναι αν είμαι 100% σίγουρη ότι γνωρίζει την απάντηση και θα ενθουσιαστεί να μου τη δώσει. Για παρά- δειγμα, αν ένα παιδί έχει μάθει να εντοπίζει όλα τα μπλε αντικείμενα μόνο του, θα μπορούσα να δείξω κάτι μπλε και να ρωτήσω «Τι χρώμα είναι αυτό;» και τότε με χαρά θα φωνάξει «Μπλε!». Αυτό συνήθως ξεκινά όταν είναι περίπου 3 ετών. 4. Βάζουμε τη δραστηριότητα πίσω όταν τελειώσει Όταν το παιδί τελειώσει με μια δραστηριότητα, μπορούμε να το παροτρύνουμε να την επι- στρέψει στη θέση της στο ράφι. Αυτή η συνήθεια τονίζει ότι υπάρχει αρχή, μέση και τέλος σε μια δραστηριότητα. Η επανατοποθέτηση των πραγμάτων στη θέση τους στο ράφι προσδίδει, επίσης, τάξη και ηρεμία στον χώρο. Με τα μικρότερα παιδιά, μπορούμε αρχικά να υποδείξουμε πού ανήκει καθετί και να ει-